Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |    się w zaspy, niby czółna w fale jeziora.~Radość kipiała
 2  1,  3 |      garnąc ogonem świszczącą falę - i zwolnił biegu.~Był gdzieś
 3  1,  12|    Wszystkie dokoła łodzi nie fale, lecz kręgi i okrągłe zwoje
 4  1,  17|  Mezzo i Lago di Sotto. Modre fale żywo chwieją się, gonią
 5  2,  5 |      moje oczy. Czy patrzę na falę morza, na widoki ziemi,
 6  2,  7 | miotała się koniczyna i bujne fale mietlicy zawsze rozkołysane.
 7  2,  9 |      się kłęby dymów, okrągłe fale czyniły szybkie obroty,
 8  2,  10|  straszliwym...~Huczą zielone fale przypływu przebiegając wydmy
 9  2,  10|  przez który spienione skaczą fale. Głowa spoczywa jakoby na
10  2,  11|      w powietrzu. Chwiały się fale w świetle, podzielone przez
11  2,  11|       przez dwa wysokie mury. Fale bluszczu przesadziły szczyty
12  2,  12|    Rafała tworzyć się poczęły fale myśli tak niestałe jak nachylenia
13  2,  15|     migotliwe, bystre, drobne fale pomiędzy długimi smugami
14  2,  16|  ciszy i milczeniu.~Tam i sam fale jeziora zataczały półkole,
15  2,  17|   pospołu z żaglem ciśnięty w fale. Z trzaskiem lecą na pokład
16  2,  17|   krzyny żalu. Przygnały tedy fale pod brzeg okręt z daleka.
17  2,  17|      my - piękny okręcie!..."~Fale były ciche i dobre, jak
18  2,  21|     przepływały dokoła jakoby fale rozkoszne. Oto przesuwają
19  3,  1 |    rzeką l'Adour, toczącą swe fale po lewej ręce odwiecznego
20  3,  1 |    posępne półokrągłe zwały i fale, które gdzieniegdzie słabo
21  3,  1 |     odpychającej barwie cyny. Fale, wynurzające się stamtąd,
22  3,  1 | Figuier - z wolna wlewały się fale na ławice niskich piachów,
23  3,  1 |        wzruszą się i zbełtają fale dwakroć wyżej. Zahuczą wełny
24  3,  1 |       morza. Widział z bliska fale wód żywych, o których śnił
25  3,  1 |       to w wieczności pracują fale. W tej pieśni-czynie była
26  3,  3 |       przebył płytkie, letnie fale rzeki. Wielekroć śmigał
27  3,  4 |       wyrazy wyjęczał prze-z. fale krwi broczącej z ust.~Cesarz
28  3,  6 |      stawu Raszyna. Granatowe fale lelejały się cudnie i melodyjnie
29  3,  9 |   chwiał i przeganiał śliczne fale. Gdy wojsko weszło w wieś,