Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |  pieskami nie dadzą!...~- To nie twoja rzecz.~- A przecie gadają,
 2  1,  1 |          Poczciwa Anusia... My z twoją matką najbardziej zawsze
 3  1,  2 |      gęstą krzewiną...~Jednak ja twoją nie będę!~- Mają cieślowie
 4  1,  3 |    Olbromski!... to ty, ptaszku! Twoja to jest nowa sprawka...~-
 5  1,  3 |        wyznanie wszystkiego może twoją karę złagodzić. Gdzie byliście
 6  1,  5 |        zagraniczne słowo, to nie twoja rzecz. Ślabizuj dalej!~"
 7  1,  8 |       grzecznie:~- Dziś już mowa twoja nie potrafiłaby wyrzynać
 8  1,  8 |          wielka, silna rasa, a i twoja, przypuszczam, otrząsa się
 9  2,  1 |     bracie. Otóż będziemy, jeśli twoja wola, spisywali razem różne
10  2,  5 |     zmarszczkami na czole! Głowa twoja jest zimna i ciężka, słowa
11  2,  6 |      Drżę na samą myśl... Jestem twoją służebnicą... O, miły...
12  2,  10| upadającego potrąca w samotności twoja zła dola, jako chce.~Przepadnij!
13  2,  12|         nie mam czym zapłacić za twoją chabaninę? - dodał Rafał
14  2,  14|  odmienni. Ty traf w to, co jest twoją naturą i twoją siłą, w rolniczą
15  2,  14|           co jest twoją naturą i twoją siłą, w rolniczą potęgę,
16  2,  21| wieczorami do szaleństwa gardzić twoją zbójecką napaścią. Tam to
17  2,  24|   wygonię, a swoich Michałków na twoją ziemię sprowadzę i Michałkom
18  2,  24|     ziemię sprowadzę i Michałkom twoją ziemię oddam. A ty idź,
19  2,  24|         moje panowanie i rozkaz. Twoja ziemia to jest teraz moja
20  2,  24|        tak zmykasz! Gdzież to je twoja ziemia? Pokaż no ją! Berlina
21  3,  4 |         filozofią! Poczciwa jest twoja głęboka, wymyślona głupota,
22  3,  4 |  motłochu. Naszą to krwią pisana twoja konstytucja, więźniu hiszpański!...~
23  3,  6 |         Chirurg niech się pieści twoją raną, nie ja!~- Pod Nadarzynem.
24  3,  6 |          myślę.~- A jakże się ma twoja tkliwa rana?~- Wcale dobrze.~-
25  3,  6 |        ułanie? Skończyła się już twoja rola...~Pomimo straszliwego
26  3,  6 |    przywędrował, niemiecki ryju! Twoja tu ziemia, złodzieju? Bij,
27  3,  14|  nareszcie w gruzach, a gardziel twoja w pętlicy...~Wysłany po
28  3,  15|       właściwą. Jaka jest dalsza twoja marszruta?~- Mam przejść