Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |      nogach. Opadł na ziemię jak płaszcz. Kilku parobków odniosło
 2  1,  12|        święte kości, obwija je w płaszcz swój. Korzysta z przejścia,
 3  1,  13|    ukazała się nad całym tłumem. Płaszcz, całkowicie okryty kurzawą,
 4  1,  14|        oczy. Książę owinął się w płaszcz, kapelusz nasunął na czoło
 5  1,  17|     mundur na grzbiecie, zielony płaszcz i huty niezupełnie foremne,
 6  1,  17|         swym leżaku, zawinięty w płaszcz i wtulony w siebie, myślał,
 7  1,  17|    szlochów urwanych. Przycisnął płaszcz do piersi i wśród wzmagającej
 8  2,  2 |       ubranie i wdział. Narzucił płaszcz na ramiona i wyszedł. W
 9  2,  6 |          wzdłuż policzków. Szary płaszcz podróżny z pospolitego płótna
10  2,  12|   pięknie ubrany. Jego kapelusz, płaszcz, wysokie buty z cholewami,
11  2,  12|          Krzysztof Cedro zrzucił płaszcz i chodził po izbie, zadając
12  2,  12| przeciągnął się i tęgo zawinął w płaszcz. Było cicho, chociaż górą,
13  2,  14|          Krzysztof Cedro zrzucił płaszcz z ramion i objął Trepkę
14  3,  1 |      choćbyś i chciał. Oficer ma płaszcz granatowy, okrągły, z białym
15  3,  1 |        kołnierzem, a żołnierz ma płaszcz biały, obfity, bez rękawów.
16  3,  2 |    wysoko - i dalej, bez trwogi! Płaszcz nasiąkł od dżdżu i silnie
17  3,  2 |     lancę, powiesił przy ołtarzu płaszcz i uzdę. Wszedł między tłum.
18  3,  2 |          suchą kapę mokry, biały płaszcz ułański, siodło ustawił
19  3,  3 |      wściekłym gniewem zawijał w płaszcz. Ale chociaż zasłonił oczy,
20  3,  3 |      Wieszał mu się na ramionach płaszcz bezsennego sumienia. Obojętne
21  3,  6 |         swoje papiery, naciągnął płaszcz na ramiona i miał się również
22  3,  11|      Ściągnął ze siebie zwinięty płaszcz i rzucił go na mokre pokłady
23  3,  12|     lepszego dla Rafała. Ułański płaszcz, związany między kulbakami
24  3,  12|       bokami. Wyżej przytroczyli płaszcz i podnieśli chorego. Twarz
25  3,  14|       zawinięty w opończę. Biały płaszcz, który był Krzysztof przypadkowo
26  3,  14|           Szedł zawinięty w swój płaszcz, zadumany. Widział w marzeniu
27  3,  14|          Dojrzawszy, widać, jego płaszcz, stanęli. Wszczęła się cisza.
28  3,  16|       przypasał szablę, zarzucił płaszcz i pojechał za Ebro. W pobliżu