Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |          starościna kuligu prawili długą orację do gospodyni domu,
 2  1,  4 |           jej się z rozkoszą. Była długa, na niskich, delikatnych,
 3  1,  4 |             Szyja jej była płaska, długa i zgięta w pałąk, główka
 4  1,  5 |          się darniowy odkos, jakby długa ławka. Rafał wszedł na nią
 5  1,  5 |        zamieci chlastały mu twarz, długa końska grzywa siekła policzki.
 6  1,  5 |          pazury i kły. Straszliwa, długa paszcza wżarła się w kożuch
 7  1,  7 |          jakiś staw i rzeka, która długą taśmą blasku wiła się w
 8  1,  10|    blondynki, zwracała wówczas swą długą głowę i na chwilę śmiech
 9  1,  17|           życia! Rozpoczynać pracę długą i twardą, zmagać się ze
10  2,  3 |      Mistrz zwrócił się do niego z długą i serdeczną przemową, wręczając
11  2,  3 |          zastawione stoły. Była to długa izba z nagimi ścianami.
12  2,  8 |     dopiero widać było dolinę, jak długa i szeroka. Wewnętrzna ściana
13  2,  9 |   mocniejsza nad wszelką siłę. Jej długa praca była nieskończenie
14  2,  9 |     pierwszym promieniem ukazał mu długą drogę, nieprzebyty szlak,
15  2,  9 |            kurz gościńca. Twarda i długa jest droga nieszczęścia.
16  2,  10|           ciemność głębokiej nocy, długą jak żal.~A później spuszczę
17  2,  12|          widoku twarzy.~- Historia długa, a świadków zbyt wielu.
18  2,  16|           człowiekiem, ciekawym na długą metę. Można z nim było rozmawiać
19  2,  20| oczekiwanie przeciągało się bardzo długa, rzekł podnosząc głowę:~-
20  2,  21|            swej dłoni, nieruchomą, długą, trwożliwą, miękką i subtelną
21  2,  24|        żeby dalej przeciąć rzeczkę Długą, snuć się przed lasami Słupna
22  3,  3 |      rynsztoki ulicy. Cała ona jak długa była poprzegradzana przedpiersiami.
23  3,  4 |        Cesarz stał jeszcze nad nim długą chwilę. Kamiennym wzrokiem
24  3,  6 |          przez zęby.~Była to twarz długa, wygolona, o kolorze zrudziałego
25  3,  6 |          brzegu poduszki, ogromna, długa, kudłata. Olbromski nie
26  3,  6 |            rysując palcem na mapie długą linię, mówił:~- Chociaż
27  3,  6 |            Radoszycami... Samotna, długa noc. Cisza. I widok w Kownie
28  3,  7 |      światła wlewał się do ogrodu. Długa uliczka wysychała w tym