Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        wielmożny dziedzic zaniecha strzałów. Jeszcze ważne sprawy...
 2  1,  17|     wzmagającej się orgii pęknięć, strzałów dookolnych, wśród piachu
 3  2,  20|          Między te ognie... Tysiąc strzałów wymierzą, gdyby kiedykolwiek
 4  2,  21|       brzegu, runęło kilkadziesiąt strzałów. Kule gwizdnęły jak osy,
 5  2,  22|           broń i z konia dali pięć strzałów w karczmę, celując w okna,
 6  2,  24|       Starogardu piorunowe łoskoty strzałów i ciągłe echa leśne, jakoby
 7  2,  24|         okna kamienicy padło kilka strzałów. Jeden z tych zdradzieckich
 8  3,  1 |            wrzasków, przekleństw i strzałów. Zwycięstwo nad ową półsenną
 9  3,  1 |          była nieustannie na linii strzałów nieprzyjacielskich, w polu,
10  3,  3 |          wściekłego upału, w ogniu strzałów buchających jak gromy i
11  3,  3 |             Druga straszliwa salwa strzałów... Dym buchnął z jednolitych
12  3,  3 |          coś mówił. Wśród buchania strzałów, wśród owych galopem pędzących
13  3,  3 |           Wyganowski.~Rotowe salwy strzałów i nowy huk armat spod Aljaferii
14  3,  3 |         znajdował się w linii jego strzałów, a na odległości co najwyżej
15  3,  3 |            weń jeszcze jedną salwę strzałów, a potem, nie myśląc wcale,
16  3,  3 |       Cedro nie dał jeszcze pięciu strzałów, kiedy tamten wleciał na
17  3,  3 |          na tym miejscu od celnych strzałów polskich, reszta w milczeniu
18  3,  3 |            wysunięty rząd luf. Huk strzałów, dym, błyskające w nim ognie...
19  3,  3 | doszczętnie w chaosie dymu, w huku strzałów i głosach konania. Zstępował
20  3,  3 |           trupach.~Chwilę słuchała strzałów z głową wtuloną w ramiona,
21  3,  6 |            dzwon od huku bitwy, od strzałów ręcznej broni i okrzyków
22  3,  6 |           błękitnym dymem i pomimo strzałów huczących słyszał wciąż
23  3,  6 |           kilku i kilkunastu naraz strzałów odtrąciły bataliony polskie.
24  3,  9 |     mostołodzie, dali do nas kilka strzałów, ale: zobaczywszy siłę rzucili
25  3,  9 |          im z oczu. Słyszeli salwy strzałów z narożników i czół szańca,
26  3,  11|       wyciorami. Jęknęły armaty od strzałów.~- Żołnierze! - krzyczał
27  3,  11|             Dał się słyszeć łoskot strzałów karabinowych, trzask dalekiego