Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          rozdmuchał płomień. Igły poczęły trzaskać i niewidoczny błękitnawy
 2  1,  2 |          futra, opończe, bekiesze poczęły zawadzać, więc je rzucano
 3  1,  2 |   panienki, pełne były zachwytu i poczęły wypowiadać to, czego na
 4  1,  7 |          różnobarwne pióro pawia, poczęły zapadać w niego, lecieć
 5  1,  7 |     ciemnymi smugami. zarysowywać poczęły dalekie wzgórza i pasma
 6  1,  8 |         drzemiące dźwignęły łby i poczęły naszczekiwać. Za budynkami,
 7  2,  1 |          z rąk napastników, laski poczęły spadać na ściany kamienic,
 8  2,  7 |        dopóki cienkie gałęzie nie poczęły trzepać się i obłędnymi
 9  2,  10|      każda noga potrąca. Wtedy to poczęły mu się wspominać odległe,
10  2,  12|     słuchaczów.~Nareszcie wzgórza poczęły się zniżać, doliny rozciągać
11  2,  12|          duszy Rafała tworzyć się poczęły fale myśli tak niestałe
12  2,  18|           zadrgały, nagie gałęzie poczęły łkać, i głuche, ciemne szlochanie
13  2,  20|          tu i tam światła błyskać poczęły. Główne wejście z portykiem,
14  2,  22|           niejako zatrzymywać się poczęły na figurach młodych mężczyzn,
15  3,  1 | Niewidzialne w niej zgonne odmęty poczęły szumieć. Na rozłogi bez
16  3,  3 |         godziny jedenastej z rana poczęły walić się i w słupy kurzu
17  3,  3 |       Kilka spadło z wierzchołka. Poczęły jeszcze zacieklej biegać,
18  3,  6 |          szabel i okrzyki ucichać poczęły, rozproszeni ułani dopadali
19  3,  6 |        Mgły nad stawem kłębić się poczęły i błąkać. Czarne zamajaczyły
20  3,  6 |    dziewięć dział stanęło razem i poczęły spod dworu w Falentach bić
21  3,  6 | prostopadle do Wielkich Falent, i poczęły bić w resztki siedlisk wieśniaczych.~
22  3,  11|        Omszałe mury dominikańskie poczęły promienieć dla księcia przeczystą
23  3,  11|        zwojami osłoniły miasto .i poczęły magać się ponad czubami
24  3,  11|      wyłom!~Wielkie armaty wałowe poczęły miotać kule w klasztor i
25  3,  12|       Krzyk powstał w całym domu. Poczęły wychylać się kobiece figury,
26  3,  13|         się chwianiem rytmicznym, poczęły przeginać ogromne piętra
27  3,  14|     szczęk drąga i szepty rozmowy poczęły się zbliżać w jego stronę.