Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      przymknięte i dolna szczęka nieco wysunięta. Mówił z wolna,
 2  1,  3 |      bratku, powiesz ty mi zaraz nieco odmiennym tonem.~- Nie powiem
 3  1,  7 |      brzasku-poświaty gwiazd, by nieco dalej posunąwszy się w otchłań,
 4  1,  7 | Olbromski był wysoki, szczupły i nieco naprzód pochylony. Miał
 5  1,  8 |      tylko, żeby południowy upał nieco zelżał. Wtem psy drzemiące
 6  1,  10|       byłby go poznał. Kiedy się nieco z położeniem oswoił, zaczął
 7  1,  10|          waść pobawisz i poznasz nieco świata, sam się przekonasz,
 8  1,  13|          słucham uważnie.~- Może nieco później...~- Mam żadne później!
 9  2,  1 | obszernym, a urządzonym w sposób nieco dziwny. Obok mebli wykwintnych
10  2,  1 |   naśladując do złudzenia drżący nieco głos Rafała - nie tylko
11  2,  1 |      sali teatralnej - przyszedł nieco do siebie. Banda tłoczyła
12  2,  2 |          wieczora była przybrana nieco inaczej niż zwykle, choć
13  2,  3 |       światła.~Wówczas odsunięto nieco z oczu Rafała przepaskę.~
14  2,  4 |          wieczora była przybrana nieco inaczej niż zwykle, choć
15  2,  12|       albo kromkę chleba. Lepiej nieco podjadł sobie u braciszków
16  2,  17|    portowi, żeby choć z morza co nieco wyłowić na haczyk ze śpilki -
17  2,  20|   okoliczności ułatwiły zadanie. Nieco trudności było z paszportem
18  2,  20|    Mościpanów...~Rafała przyjęła nieco odmiennie, ale inaczej niż
19  2,  21|    korytarza.~- Co dalej?~Muzyka nieco odmienna. Taniec znów. Uśmiech.
20  2,  22|          dobrą gęstwinę, zwolnił nieco i odwracając się bokiem
21  2,  22|          Izraelita, skoro złapał nieco powietrza, Wskazał oczyma
22  2,  22|           milczeli. Zmienił tedy nieco ton i rzekł:~- Żałuję, że
23  2,  24|       piesze, jeden pułk jazdy i nieco artylerii.~W tej pierwiastkowej
24  3,  6 |         i nogach ogień.~Było już nieco po południu, kiedy wyszli
25  3,  6 |         z tego względu, że stały nieco na osobności i nie mogły
26  3,  6 |    południowy wsi z pola był już nieco oszańcowany, Sokolnicki
27  3,  6 |           do wsi zostało jeszcze nieco dylów, belek i wyrwanych