Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |        nigdy, cudna tęsknota pełna łez i wołań, żeby przyszła istność
 2  1,  5 |   widziadło. Wówczas nagłe wybuchy łez, jak gniazda żmij wylęgłych
 3  1,  5 |             Ostatni raz oczy pełne łez spoczęły na widnej jeszcze
 4  1,  7 |      owdzie czarne krople spadłych łez. Były tak bolesne, tak spod
 5  1,  7 |           słów wyłowionych z morza łez, zaczerpniętych z nocy bez
 6  1,  7 |          zwrócił na nią oczy pełne łez. Całe życie przeszłe i przyszłe,
 7  1,  7 |           i słonych od całonocnych łez.~Pierwszemu słowikowi, który
 8  1,  8 |         przez którą płynęły strugi łez...~Kapitan Piotr spędzał
 9  1,  8 |           szeroko rozwarte i pełne łez. Rozchylone usta śmiały
10  1,  8 |       które wylewa krynicę dobrych łez, ale nie ma siły wytężyć
11  1,  8 | zmazującego czoło i do nikczemnych łez?~Czemuż skinieniem błogosławionym
12  1,  12|    Świętego Marka z oczyma pełnymi łez, z ustami pełnymi słów miłości,
13  1,  13|      destynowana, moje oczy nie do łez. Wszystko w sobie trza zaprzeć
14  2,  2 |            niedola, żeby się wśród łez uciszyć? Ale przenikające
15  2,  2 |      pierwszy promyk światła.~Mgła łez zasłoniła oczy Rafała. Widział,
16  2,  4 |      pierwszy promyk światła.~Mgła łez zasłoniła oczy Rafała. Widział,
17  2,  9 |    podnieceniach, wśród rachunku i łez zaczęła marzyć...~Poszedł
18  2,  11|          na kwiaty kilka samotnych łez, a z ust te słowa ciche:~-
19  2,  18|           jego oczy, jeszcze pełne łez po dziecięcej, sennej boleści,
20  3,  5 |          źrenice, a toczyć krynice~Łez gorzkich!~ ~W głosie tym
21  3,  5 |           prawda, tryskały krynice łez gorzkich.~ ~Już pod armatą
22  3,  5 |         kielich i dolewał do niego łez gorzkich.~ ~Orle Sarmacki!
23  3,  6 |         nie, raczej krople cichych łez, jedna złączona z drugą,
24  3,  6 |              mruknął Sokolnicki. - Leż, wasan, kiedy ci dobrze.
25  3,  7 |        Rafał wyskakując z łóżka.~- Leż spokojnie.~- Za krew, co
26  3,  7 |        raszyńskiej - ustąpienie!~- Leż spokojnie. Już wojska nasze
27  3,  13|          drzwi... Pan mi powiada: "Leź w dymnik i bij z góry!"