Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |      Nienasycona ciekawość i coś innego jeszcze, nowego, bliskiego,
 2  1,  7 |     skrzydłach lecieli do czegoś innego. Piotr zadawał pytania o
 3  1,  8 |           Obległy go teraz myśli innego porządku. Zaczął rozglądać
 4  1,  13|  przegrana. Nie pozostaje mi nic innego, tylko pożegnać pana generała.~
 5  1,  14|         pewnych nadużyć i wad na innego rodzaju, innego kształtu
 6  1,  14|         i wad na innego rodzaju, innego kształtu nadużycia i wady.
 7  1,  17|      Lombardu. Nie pozostało nic innego, tylko umieścić załogę w
 8  1,  17|     konnicy na konnicę. Teraz co innego...~- Bombardują miasto... -
 9  2,  1 |     koniecznie tęsknić do czegoś innego, przenosić się sercem z
10  2,  2 |        więcej widzieć, no, to co innego... Wtedy poszukam jakiego
11  2,  7 |         się w postać inną, w coś innego się zamienić, przeistoczyć -
12  2,  10|         że on sam to jest nie co innego, tylko wicher bezgraniczny
13  2,  12|   przybyszami. Nie pozostało nic innego do zrobienia, tylko zaszyć
14  2,  14|         masz dla mnie nic z niej innego okrom pragnienia, ażeby
15  2,  17|  zgrzybiałym, więc dlatego.~- Co innego Olbromsio! Ten myśli, dam
16  2,  20|      rzucasz jednego cesarza dla innego...~- Pani szambelanowo!
17  2,  21|   Przenigdy!~- Więc kochasz kogo innego?~- Nie powiem!~- Powiedz,
18  2,  22|           Do artylerii, a! to co innego. Uprzedzam jednak, że takie
19  2,  22|      Rafał. - A jeśli tak, to co innego. Przepraszany, nie wiedziałem.
20  2,  22|        miejsca Jarzymski - to co innego. Ja sądziłem... Jeżeli się
21  2,  22|   rzeczywiście zaczynać od czego innego, tylko od najprostszego
22  2,  22|      porządku, bo się zmyli i co innego opowie.~- Ale od czegóż
23  3,  2 |     czmychnął.~Nie pozostało nic innego, tylko wrócić do prezbiterium
24  3,  3 |   szarpały go jak obcęgi.~Nic to innego, tylko odwet za tamte damy... -
25  3,  4 |         ogromy chmur pędzą myśli innego porządku, wychodzą skądinąd
26  3,  10|       Wąskie, polne drogi, które innego dnia ledwie by oko wytropić
27  3,  15| nieubłaganym i twardym, jakby to innego człowieka był dźwięk mowy.