Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |        Złomy lodu płynęły szybko a ciężko, jakoby potrzaskane ściany
 2  1,  7 |    wiedziała; że i tamten syn jest ciężko chory, pragnęła tedy, wysyłając
 3  1,  7 |            tylko o nim, że raniony ciężko, bliski był śmierci i że
 4  1,  7 |            Piotr oddychał szybko i ciężko... Policzki mu pałały. Prędko
 5  2,  5 |         okna wisiały nieruchomie i ciężko, jak płyty młotem wykute
 6  2,  12|            dźwignąć bryłę granitu. Ciężko westchnął i wrócił do towarzysza.
 7  2,  17|          drewnianej, w łachmanach. Ciężko utykając zbliżał się do
 8  2,  23|        mury, Jan Henryk Dąbrowski. Ciężko szedł koń cisawy pod jego
 9  2,  23|            mu z oczu.~W milczeniu, ciężko zlazł z konia. Poszedł ku
10  2,  24|           bramy, a sześćdziesięciu ciężko ranionych wiło się w rowach,
11  2,  24|        zgliszcz. Dwunastu oficerów ciężko rannych wyniesiono z placu
12  2,  24|            z placu boju.~Kiedy tak ciężko walczyło pod dwiema bramami
13  3,  1 |           Zabłocki i Krasuski byli ciężko ranieni.~W tydzień później,
14  3,  1 |           żołnierzy poległych i 16 ciężko ranionych. Nieprzyjaciel
15  3,  3 |            od dymu i kurzu. Dysząc ciężko, usiadł na worku i wyciągnął
16  3,  3 |           źrenicę. Półotwarte usta ciężko, śmiertelnie dyszą. Teraz
17  3,  3 |           dźwignął się z ziemi jak ciężko pijany. We łbie mu się mąciło,
18  3,  3 |         ulicy i rzucano w popłochu ciężko rannych w bitwie ulicznej,
19  3,  3 |      ręczne granaty. Sam Chłopicki ciężko raniony padł na placu. Wynieśli
20  3,  6 | Przyprowadzono mu konia. Siadł nań ciężko. W milczeniu przez chwil
21  3,  6 |        kanonierowie puścili konie. Ciężko zahuczał śpiż. Głowy, wyloty,
22  3,  8 |       ciasnym wojskowym uniformie. Ciężko westchnął. Obejrzał płomieniami
23  3,  9 |        bród za przewodem pastucha. Ciężko było z przeprawą armat,
24  3,  10|         sobie białych jam i dołów, ciężko zwisając wlokły się stronami.
25  3,  11|       wolna przychodził do siebie. Ciężko dyszał i kaszlał, bezsilnie
26  3,  12|           koni, służył za łoże dla ciężko chorego księcia. Wyjeżdżali
27  3,  12|          Obiedwie przycisną piersi ciężko dyszące. Usta szepcą wyrazy,