Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |     odziemkami. Żaby kumkają w wodzie lśniącej grzybieniem i skrzekiem,
 2  1,  3 |    piguł, wymoczonych ad hoc w wodzie i zamrożonych umiejętnie.~
 3  1,  3 |      brzeg.~Odszedł brodząc po wodzie, która cienką warstwą stała
 4  1,  3 |     nogi wolno zanurzają się w wodzie. Przerażenie włosy mu zjeżyło
 5  1,  3 |   potem kilkakroć zabełkotał w wodzie. Rafał wpław rzucił się
 6  1,  3 |      się uginała i zanurzała w wodzie. Cedro ocknął się z jękiem
 7  1,  5 |    śniegowych jak w rozbujałej wodzie.~Rafał, schylony nad jej
 8  1,  7 |      widać było w pobłyskliwej wodzie stawu - i nie mógł od nich
 9  1,  8 |         maczali koniec palca w wodzie i zwilżali moje zgorzałe
10  1,  8 |   promieniu księżyca, odbiły w wodzie wizerunki swych pniów strupieszałych
11  1,  13|   wsadzę na areszt o chlebie i wodzie! - Wiedz waść, .żem starszy
12  1,  16|    jego zwojów czołgała się ku wodzie masa szerokich liści, niby
13  1,  17|      cytadeli, pogrążyły się w wodzie do połowy, a powyżej kół
14  2,  7 | spowiadała się ziemi rodzącej, wodzie, która pokazuje uciekanie
15  2,  7 |        turnie, jakby je ku tej wodzie samotnej i dalekiej gnała
16  2,  9 |    trzcinach, w zmąconej mułem wodzie, ale noc już schodziła z
17  2,  9 | wytchnie na posłaniu lasów, na wodzie cichości, niech się spłacze
18  2,  9 |  kształtne biodra zanurzaj ą w wodzie czarnej, w wodzie miedzianej,
19  2,  9 | zanurzaj ą w wodzie czarnej, w wodzie miedzianej, którą jaśniejąca
20  2,  15|       swe taplające w ruchomej wodzie. Spomiędzy nich buchała
21  2,  21| kożucha trzepiąc i chlapiąc po wodzie. Silnie od początku pchnięta
22  3,  2 |   Poczuł, że idzie pod górę, w wodzie zlatującej po kamieniach
23  3,  6 |     Koń Rafała stał w płytkiej wodzie leśnej i niecierpliwie kopytem
24  3,  9 |        Krwawa łuna świeciła na wodzie Wisły, widocznej z dala.
25  3,  9 |    długimi iglicami odbijały w wodzie. Około godziny dziesiątej
26  3,  9 |     płomyki światła lśniące na wodzie. Generał wstrzymał konia