Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |       stanów i rzeczy tajemnych, wielkich, rozkosznych. Płynęła cicho,
 2  1,  5 |          Koprzywianki, w pobliżu wielkich lasów Góreckich. Gdy tam
 3  1,  7 |        milczeniem, grozą, rzeczy wielkich i straszliwych, mieszka
 4  1,  10| francuski. Z biegiem lat rozrost wielkich drzew zniszczył dawną symetrię
 5  1,  10|     Przechodził jak we śnie obok wielkich obrazów, z których spoglądały
 6  1,  10|  świątyni, brązowych żyrandolów, wielkich porcelanowych waz, lustrzanych
 7  1,  17|          zniszczonych, o czynach wielkich, które się ponad wszystko
 8  1,  17|        koło uszu na podobieństwo wielkich chrabąszczów, skarabeuszów
 9  2,  1 |    dobrego wychowania, dziedzice wielkich dostatków, spadkobiercy
10  2,  2 |      pochyleni byli nad księgami wielkich rozmiarów, oprawionymi w
11  2,  6 |          stała chata pod cieniem wielkich modrzewi. Światło księżyca
12  2,  7 |    cieniu odwiecznych jaworów. Z wielkich pniów świerka wyciosane
13  2,  9 |        dłonie za pomocą spojenia wielkich palców żelaznym pierścieniem.
14  2,  12|        stodół. Nad dachami kilka wielkich drzew obłamanych u dołu.
15  2,  14|        wapnem, o małych oknach i wielkich belkach podtrzymujących
16  2,  17|          kryło za pagórkami i od wielkich drzew, od ciemnych sosen
17  2,  18|  widziało.~- Nie róbcie no tylko wielkich rzeczy z tych spraw żakowskich!
18  3,  1 |  francuską, Niemce, góry, morza, wielkich bohatyrów i straszne dzieła
19  3,  6 |        Jedź waćpan do wsi Falent Wielkich, o pół wiorsty za folwarkiem
20  3,  6 |     zajęcia Falent Dużych, czyli Wielkich, wsi sztorcem wysuniętej
21  3,  6 |        na wschód, prostopadle do Wielkich Falent, i poczęły bić w
22  3,  11|      tych starych podcieni, tych wielkich, czarnych dachów zrosłych
23  3,  12|       zapachów, mrok pod okapami wielkich jabłonek, przy pniach grusz,
24  3,  14|          dzień letni pod cieniem wielkich brzóz, których długie korytarze
25  3,  17| zarobnicy darli z ziemi korzenie wielkich pniaków po świerkach, jodłach
26  3,  17|         barykady dzikich malin i wielkich ostów. Cały ów "stary las"