Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          z samych Kielc z drugim. Tamtego furmanka powiozła do Bożęcina,
 2  1,  1 |         głos zatkało... Alem ja i tamtego to samo połechtał po szyjce...~-
 3  1,  3 |        wikliną, daleka przestrzeń tamtego, prawego brzegu z jego miasteczkami,
 4  1,  3 |   wyszedłeś z domu w nocy i czemu tamtego ciągnąłeś z sobą?~Nagła
 5  1,  6 |         ścianę. Jeden mówił:~- Za tamtego, za króla, chłopa choć do
 6  1,  6 |           Tako i dzisiaj jak i za tamtego, za króla...~Dym burymi
 7  1,  7 |            Czuł w sercu szczęście tamtego dnia i nadziemską mocą wyobraźni
 8  1,  12|         usiłowała wyjawić wieść z tamtego świata, wyznać straszliwe
 9  1,  12|         człowiek. Radosne uczucia tamtego przeistoczyły się w strupieszały
10  2,  1 |        ręce, Rafał! Nasamprzód za tamtego, za Piotra. Niech sobie
11  2,  2 |       ojca".~Któż stworzył dzieje tamtego żywota? Azali ta sama ręka
12  2,  7 |   szczęścia wiecznego, do granicy tamtego świata, do namiętności niebieskiej.
13  2,  17|       spostrzeżona została zdrada tamtego. Jeden jedyny nasz polski
14  2,  21|          Rafał. - Leci na znak do tamtego.~Tuż pod, nimi rozległ się
15  2,  21|      docierali do skorupy lodowej tamtego brzegu, to odpadali od niej
16  2,  21| międzylodowe. Kiedy byli w łozach tamtego brzegu, runęło kilkadziesiąt
17  2,  21|       patrzały w nich spojrzeniem tamtego świata: Ujrzawszy niewysłowioną
18  2,  23|       Bytomiem.~Zajadły komendant tamtego oddziału urywał, gdzie mógł,
19  3,  1 |           Jakem spojrzał na ubiór tamtego kamrata, na moderunek, na
20  3,  6 |        Tarnin, że wszystkie myśli tamtego, najgłębsze korzenie myśli,
21  3,  6 |         jego miejsce jak sobowtór tamtego. Zwarli się końmi pierś
22  3,  6 |     dobroczyńca Rafała, chwytając tamtego za ramię po raz wtóry i
23  3,  6 |           wszystkim. Nawet dźwięk tamtego imienia nie przerażał już
24  3,  6 |       podoba. Olbromski. Pamiętam tamtego! Zacny był oficjerek, choć
25  3,  9 |      któremu udało się dotrzeć do tamtego brzegu, przywiózł wiadomość,
26  3,  9 |       Wisły, zamglone smugi drzew tamtego brzegu, pod Zawadami, Kępą