Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        tysiąca wiosen okryte, i spać będzie nikomu nie znane
 2  1,  1 |         mu się straszliwie chce spać. Głód skręcał mu kiszki,
 3  1,  1 |    rozmowa i obecność Niemca, a spać jeszcze nie było sposobu,
 4  1,  1 |     szepnął urzędnik. - Co miał spać?... Czuwał!~- Więc jakże`'~
 5  1,  3 |        nich płomieniem.~- Chodź spać! Za mną! - krzyknął rozkazująco
 6  1,  4 |         rozkaz zjadłszy kolację spać natychmiast.~To samo zresztą
 7  1,  7 |      niekiedy pomrukiwał.~- Idź spać, stary:.. - rzekł do niego
 8  1,  13|  dziurach, łap włóczykijów...~- Spać się chce, że to nosem się
 9  1,  13|          Daruj, mości książę... Spać, spać! Ale jeszcze słowo...~-
10  1,  13|    Daruj, mości książę... Spać, spać! Ale jeszcze słowo...~-
11  1,  17|      chleba, popił wodą i znowu spać! Piątego dnia Żyd wbiegł
12  2,  1 |       księcia pana.~- Teraz idź spać i posilić się. Masz tu pokojów
13  2,  10|       stoplanyk gałganak, sełeś spać. Ale przód ci łańcuski na
14  2,  17|        rozkaz, żeby służba szła spać. Przyjaciele sami pozamykali
15  2,  17|     Dopiero ja z towarzyszami - spać. Zimnica trzęsie, sny straszne...
16  2,  17|         Potem nie kładli my się spać inaczej, tylko w szałasach,
17  2,  20|         po nocach i krzyczą, że spać nie można.~- Tak, słyszeliśmy
18  2,  20|   sąsiadowała druga" gdzie miał spać Krzysztof. Rafał rozebrał
19  3,  1 |        koń, żeby do Lignicy iść spać. Dopiero jak ze wszech piersiów
20  3,  1 |         koń siada, będziemyż to spać? Tak starzy powiadali. Nie
21  3,  2 |        między kule siodła, żeby spać i nie patrzeć na świat.~
22  3,  4 |        ruszał, trząsł, drżał... Spać tęgo, bez łajdackiego budzenia
23  3,  6 |           Generale, nie dam już spać ani chwili. Dnieje!~Widząc,
24  3,  9 | sąsiedztwie swego dowódcy. Miał spać w maleńkim narożnym pokoiku
25  3,  10|     krwawą kąpiel. Mógłże to on spać w domu i władać kawałkiem
26  3,  14|         i żołnierze poszli wnet spać, od tylu czasów po raz pierwszy