Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |           inne rozkładały się na dobre obok wielkiego pieca. Niemen
 2  1,  3 |        Okładali się pięściami na dobre, gdy Rafał wrzasnął, że
 3  1,  4 |    między wpojoną wiarą w rzeczy dobre i złe. Znał teraz tylko
 4  1,  8 |     myśliwskie, rzemienie, baty, dobre siodło... Pod oknem mieścił
 5  1,  14|     swoje wady, każdy system swe dobre strony, a rewolucje najbardziej
 6  1,  15|      komornika, co dawało bardzo dobre akcydensu. Nakłaniał przeto
 7  2,  1 |       której się nawet nie mówi. Dobre to sobie jest dla stangretów,
 8  2,  1 |        kuć w zęby. Gdy tamten na dobre omdlał, powlókł go ze sobą
 9  2,  7 |        nowo małe, dawno wygasłe, dobre dusze dziecięce.~Nade wszystko
10  2,  14|  Stokłosów, folwarku odległego o dobre pięć wiorst od Olszyny.
11  2,  14| uzdrowieniu tego, co już było na dobre strupieszało w grobie. Wówczas
12  2,  17|        rodzinny.~- Bóg zapłać za dobre słowo...~- Powiedzże nam
13  2,  17|   okręcie!..."~Fale były ciche i dobre, jak bywają nieraz rankiem
14  2,  21|         tańców, teraz dopiero na dobre rozhukanych.~Miało się już
15  2,  22|      granicą...~- Ech, jak konie dobre, niekutymi saneczkami przeleci
16  2,  22|      mówił starszy - konie nasze dobre, ale bez rasy. Mamy to,
17  3,  1 |          wyszykował tu dla konia dobre pomieszczenie a niezły siennik
18  3,  1 |    między pułkami, dopiero jakeś dobre imię a honor całego legionu
19  3,  1 |         już wtedy ostatni raz na dobre. Tak starzy powiadali...~
20  3,  2 |          wymknąć, gdy motłoch na dobre podpije sobie. Zgłodniały
21  3,  2 |       kołdrę. Zamierzał teras na dobre zabrać się do księdza. Obejrzał
22  3,  6 |      czas pewien, ale gdy sen na dobre morzyć go zaczął, wstał
23  3,  6 |        było widać. Wziąłem go na dobre spytki, bom podejrzewał,
24  3,  6 |          jaki znawca, ale nie! - dobre człeczysko. Powiadał mi
25  3,  6 |       mości książę, miejsce jest dobre.~Pociągnął suchą ręką po
26  3,  12|    wczesnego runa, nim ludzie na dobre się zbudzą, niezrównany