Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         jedlę, żeby ta już była dobra jedla, smolna, we wiatrach
 2  1,  2 |        aprobatą i poklaskiem.~- Dobra krew...~- Widać zaraz, że
 3  1,  5 |        zniszczy wszelkie ślady. Dobra, poczciwa, ukochana zamieć...~
 4  1,  13|         w handlu albo z cudzego dobra w Cyprze, w Istrii, Gorycji...
 5  1,  16|    względu! Nie było to ani dla dobra krów, ani dla wygody cieląt,
 6  2,  1 |       jakimś zajeździe, którego dobra opinia grasuje wciąż między
 7  2,  1 |      siebie z krzykiem:~- Twoje dobra na Litwie! Kłamco, drżyj !
 8  2,  1 |     Można będzie zabawić się.~- Dobra myśl!~- Wychodźmy!~- Dalej
 9  2,  2 |    zaszłego w lata, w głęboką, "dobrą", jak mówi Pismo, starość,
10  2,  2 |    Którą ręce świętej zgody~Dla dobra świata zdziałały!~Wznoście
11  2,  4 |    Którą ręce świętej zgody~Dla dobra świata zdziałały!~Wznoście
12  2,  17|         braciszkowie serdeczni, dobra szlachta podlaska, tęgie
13  2,  21|         życie, na mój honor, na dobrą sławę, że nie mogę... Kocham
14  2,  22|         gospodarzu, świętowanie dobra rzecz, ale i zarobek coś
15  2,  22|          Dopiero gdy wjechali w dobrą gęstwinę, zwolnił nieco
16  2,  22|      nogi co pary w szkapach.~- Dobra i taka, bracie! Bóg ci zapłać.
17  2,  24|         masz, złodzieju cudzego dobra! W głębokie morze chyba
18  3,  1 |   Fijałkowski mu rzecze na to: "Dobra! Prusaków łupać - o jej!"~
19  3,  3 | pracował tam i Cedru. Gdy już 2 dobrą godzinę norii ogromne sacs
20  3,  3 | działobitniami, a ma zarazem tę dobrą stronę, że oszczędza wiele
21  3,  6 |   Warszawskiego tam, gdzie jego dobra wola będzie" - wieśniak
22  3,  8 |     radę, tylko dla pospolitego dobra. Niech książę Ferdynand
23  3,  8 |        piędzi. Owszem napaść!~- Dobra rada... - źgnął go szyderstwem
24  3,  9 |     zdążyli darnią odziać... To dobra wróżba...- mruknął do siebie.~
25  3,  11|      książę. - Do generała.~- Z dobrą wieścią?~- Z dobrą.~- Pamiętaj,
26  3,  11|            Z dobrą wieścią?~- Z dobrą.~- Pamiętaj, pamiętaj, żeby