Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        Wtedy oto pierwszy raz widziałem Kraków. A ostatni raz, ostatni...
 2  1,  7 |    objaśniającym-to nawet nie widziałem jegomości, bo był właśnie...
 3  1,  7 |  źrebica po Popielatce.~- Nie widziałem jej... Dawnom już w domu
 4  1,  7 | nocami ku Połańcowi... z dala widziałem naszą stronę... A potem...
 5  1,  10|     toto w Sandomierszczyznę? Widziałem tam chomąta, siodło, rzemienia
 6  1,  13|  Gintułt.~- Gintułt... Gdzieś widziałem...~- Pod Powązkami.~- Es
 7  1,  13|  Wielkiego?...~- Mówię to, co widziałem na własne oczy.~- A hultaje! -
 8  1,  14|     do obliczeń, zestawień... Widziałem dawniej w jego cyfrach i
 9  1,  14| widzieć tam i Buonapartego?~- Widziałem. Miałem to szczęście. Nie
10  2,  2 | wiatrem jakoby nikły dymek?~- Widziałem... - rzekł Rafał ze drżeniem.~
11  2,  14|       napatrzyłem się świata. Widziałem duchy czyste, jak przemieniały
12  2,  14|    nad Wełtawą! Słuchaj!...~- Widziałem toto wszystko. Drwię ja
13  3,  1 |      za nim parobcy od gnoju. Widziałem przecie na własne oczy jednego,
14  3,  3 |      głowy. Rzekł wreszcie:~- Widziałem waćpana na barykadzie.~-
15  3,  3 |        Panny Jerozolimskie... Widziałem na własne oczy. Chodź no,
16  3,  3 |   tamtym załamaniu korytarza. Widziałem...~- Nie obroniłeś, co? -
17  3,  6 |    tej ciszy i oczekiwaniu.~- Widziałem, generale.~- W którym miejscu?~-
18  3,  7 |       Wczoraj byłem w bitwie. Widziałem, że tam nie ma miejsca na
19  3,  7 |      powinien być żołnierzem. Widziałem, jak generał Sokolnicki
20  3,  8 |      półgłosem:~- Gdzie ja go widziałem?...~Książę ukłonił mu się
21  3,  8 |     raszyńskim... Mocny Boże! Widziałem przecie tymi starymi oczyma,
22  3,  9 |          Mostu - nie. Szaniec widziałem.~-- Widziałeś waćpan? Kiedy
23  3,  9 |    Naturalnie.~- A szaniec?~- Widziałem. To luneta.~- A most?~-
24  3,  10| rozbiły się i oszukały duszę. Widziałem spodlenie wszystkich instynktów,
25  3,  15|     tą szpadą niemało świata, widziałem ludy walczące. Nie można