Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |             tym Krakowie chleba, na poły z plewami spieczonego...
 2  1,  5 |         teraz póty, aż się klucz na poły we łbie wilczym nurzał.
 3  1,  7 | nadwiślańskie topole o cielskach na poły wyschłych, ledwie gdzie
 4  1,  8 |      stronie księcia. Piotr, tak na poły stojąc z rękoma opartymi
 5  1,  8 |        udręczenia, dopóty aż się na poły umarli, bez sił i tchu,
 6  1,  9 |           trumnę. Ksiądz zakasawszy poły sutanny ruszył przodem.
 7  1,  10|                Rafał trwożliwie, na poły potakująco, na poły przecząc,
 8  1,  10|              na poły potakująco, na poły przecząc, coś mruknął.~-
 9  1,  13|            Objął głowę rękoma i, na poły słysząc wrzawę, utonął w
10  1,  16|         brzost stary, rozrosły i na poły uschły. Spomiędzy jego korzeni
11  1,  16|       chwili, gdy siostra mówiła na poły do niego, a właściwie do
12  1,  17|        wyszeptał.~Zarazem rozrzucił poły płaszcza i wstał. Ulegając
13  1,  17|    podmurowania Miglioretto były na poły zburzone, palisady zgorzałe.~
14  2,  7 |           się nad przeklętą dolą na poły zgniłego kloca, brali udział
15  2,  22|        Wyjął z kieszeni papier i na poły czytając, na poły mówiąc
16  2,  22|       papier i na poły czytając, na poły mówiąc z pamięci, głosił:~-
17  2,  24|         zmiatali w stronę domową na poły bosi, obdarci, z pustymi
18  2,  24|             Brama w istocie była na poły zepsuta i bez obrony. Bataliony
19  3,  1 |             dół, jakby ją piorun na poły rozłupał. Na zachodzie wlokła
20  3,  6 |           bez butów, dwa tysiące na poły boso, połowa legii nie miała
21  3,  9 |         wodza...~- Trzymania mię za poły...~- Rozumie się.~- Ale
22  3,  10|              mówił Trepka cicho, na poły do słuchacza, a właściwie
23  3,  11|   zrozumiały, był sam dla siebie na poły człowiekiem, pół duchem
24  3,  11|            klamkę, i po schodach na poły zburzonych zbiegli w głąb
25  3,  14|       obskoczony przez marzenia, na poły wiedząc, że zdąża ku miejscu,