Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       byłem stworzony. Szczerze mówiąc, ledwiem się przez infimę,
 2  1,  5 |        sobie, wsparły. Szli nie mówiąc.~Łaska miłości napełniła
 3  1,  8 |      się w nim jak głos surowy, mówiąc w głębi ducha, że nie wiadomo,
 4  1,  8 |        za stopień służył, i nie mówiąc do siebie patrzeli w noc.
 5  1,  10| zwyczaju... To tam marszałek...~Mówiąc to książę zarumienił się
 6  1,  14|         Boże! Tylko... Szczerze mówiąc, dość mam już wojny.~Sułkowski
 7  1,  14|      nie sprawiam ci przykrości mówiąc w ten sposób?~- Nie. Myślałem
 8  1,  16|       decyzję: nikomu słowa nie mówiąc ruszył do domu. Zjawił się
 9  2,  2 |         z łaciny na polskie.~To mówiąc posunął ku niemu olbrzymi
10  2,  2 |         swej, pocałunek pokoju, mówiąc:~- Pozwól, abym ci dał pocałunek
11  2,  3 |       Wtem Mistrz katedry wstał mówiąc:~- Ostatni ten raz wystrzelimy
12  2,  4 |         swej, pocałunek pokoju, mówiąc:~- Pozwól, abym ci dał pocałunek
13  2,  7 |       kołatali w nie hałaśliwie mówiąc: Otwórzcie się, drzwi kochane,
14  2,  11|         się zaprzeć...Kłamałbym mówiąc inaczej: jeżeli kocham jaką
15  2,  12|         Rzekł z wolna:~- Prawdę mówiąc, to żadnego nie miałem zamiaru
16  2,  13|         Tam przedstawił go ojcu mówiąc:~- Oto papa ma przed sobą
17  2,  14|         cię w całej nagości.~To mówiąc młody Cedro otworzył drzwi
18  2,  22|     jakoś wyszedł na cało...~To mówiąc, powtórnie wskazał oczyma
19  2,  22|       na poły czytając, na poły mówiąc z pamięci, głosił:~- Komunikuje
20  3,  3 |        twarzy. Drżały usta. Nie mówiąc słowa złożyła mu ukłon panieński,
21  3,  3 | postawił mu lufę między oczyma, mówiąc od jednego tchu:~- No!~-
22  3,  3 |     przed siebie dużymi krokami mówiąc prędko i obojętnie:~- Napadli
23  3,  6 |       się, że to do ciebie pito mówiąc o walce w Falentach...~-
24  3,  8 |      radę, co dalej czynimy.~To mówiąc podniósł spłoszone oczy
25  3,  15|    więcej. On mi ją przyniesie.~Mówiąc to wsparł ręce na ramionach