Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |            Z drzew nie leciały już kępy śniegu, a spadające strugi
 2  1,  2 |    przytulone do urwisk. Mglistymi kępy i drgającymi żywo światełkami
 3  1,  5 |           altanka, utworzona przez kępy leszczyn, głogu i dzikiego
 4  1,  7 |       jasnej przestrzeni, a czarne kępy rokicin rzucały mrok na
 5  1,  7 |          ani wsi, ani nawet chaty. Kępy lasów stały tu i owdzie
 6  1,  7 |         olch, wyniosłych brzostów, kępy drzew liściastych, czyli,
 7  1,  7 |            kwiatki Matki Boskiej i kępy niezapominajek.~Szkapy szły
 8  1,  8 |        gęsto czarne, wyniosłe jego kępy o piórach szerokich, rozwiewnych
 9  1,  8 |        wątłe balsaminy, goździki i kępy bratków, biła woń rezedy.~
10  1,  16|    siwiejące w dalekim krajobrazie kępy drzew, podobne do obłoków.
11  1,  16|         drzew, podobne do obłoków. Kępy te miały zawsze ten sam
12  2,  8 |     rycerza, chwiały się odwieczne kępy świerków i zwisał rudy mech.
13  2,  11|       dzwoniły tą samą zaiste mową kępy czarnego.~Wskutek ciągłej
14  2,  15|          urocze ogrojce, dziewicze kępy, których człowiek nie przejął
15  2,  15|           zeschłe jelita grążelów, kępy zmulonego siana, chrusty
16  2,  15|          zakręty rzeczne, w dzikie kępy olszowe. Wciągnął w piersi
17  3,  6 |    nadrzeczu, w błotach rozrosłe w kępy i laski, czarne były jeszcze,
18  3,  8 |           krokami w stronę Saskiej Kępy i rozpatrywał szaniec nad
19  3,  9 |      Chłopi wezwani z Nadbrzezia i Kępy zeznali, że cała siła austriacka,
20  3,  9 |          strony Kosumców, jak i od Kępy Glinieckiej.~- Więc most
21  3,  9 | drewnianego kościołka w Ostrówku i kępy drzew otaczające kilkanaście
22  3,  9 |          wioski. Za nią, od strony Kępy Glinieckiej, w niewielkiej
23  3,  9 |          żerdzie. Byli to chłopi z Kępy Glinieckiej. Z niemałą radością
24  3,  15|           gdy wybujały niesłychane kępy fiołków, hiacyntów o tysiącu
25  3,  15|        było w nich drzewa; krzaka, kępy ziela, wzniosły się w górę