Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |         Stroiła skoki, chrapała czasami, cofała się czując przed
 2  1,  7 |       rąk szarpały go za włosy. Czasami jednak przychodziły nań
 3  1,  7 |       dawno zginęły, dolatywało czasami żywe naszczekiwanie psów.
 4  1,  7 |       jak jeden we dwu osobach. Czasami, wśród powieści o czymś
 5  1,  8 |         dwoma laty, pan kapitan czasami przychodził na nowinę i
 6  1,  8 |  Opuścił go ze śmiechem i tylko czasami, z głębi brzozowego gaju,
 7  1,  8 |   słychać. Nudzę się... Poluję, czasami trochę szaleję, a nade wszystko
 8  1,  11|       lekka do towarzystwa, ale czasami posłano tu i owdzie albo
 9  1,  17|       Książę sypiał teraz tylko czasami. Gdzieś w drodze, na przymurku,
10  2,  6 |  szarzał w świetle miesięcznym. Czasami droga szła przez modrzewiowe
11  2,  7 | odwieczne i niska kosodrzewina. Czasami przeglądały się w nim żółte,
12  2,  9 |      zorzy lśniła woda jeziora. Czasami zakołysała się wątła fala
13  2,  9 |    chwilę, żeby się napić wody. Czasami który z nich wymienił nazwę
14  2,  10|    gdzie jedynie drapieżny ptak czasami spoczywa. Zdawało mu się
15  2,  12|         trzeszczących pod nogą. Czasami las się otworzył i okazywał
16  2,  12|       posiadacz ziemski, kiwnie czasami z łaski a dobrej woli głową,
17  2,  13|       coś wypytywał woźniców... Czasami wyskakiwał i szedł prędko
18  2,  13| przypatrywali się młodemu. Mery czasami odrywała wzrok od jego twarzy
19  2,  15|       się w nim jak w kamieniu. Czasami z jego piersi wydzierało
20  2,  17|  marynarze grand wual de mizen, czasami ino rozciągnie się, jakoby
21  2,  21|      śmiać się. Toteż śmiał się czasami tak oryginalnie, że zimno
22  2,  21|    zimno przejmowało rozmówców. Czasami spostrzegał ją gdzieś daleko,
23  2,  24|         wypadały gdzie Bóg dał. Czasami w pobliżu dworów lub wiosek,
24  3,  15|   jednego z dwu podporuczników. Czasami znowu kompania dzieliła
25  3,  16|    patrzał w twarz przyjaciela. Czasami jego oczy wałęsały się to