Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |         parobków:.. krzyknąłem, żem oficjer, że się nie dam...
 2  1,  8 |   najbardziej żałuję? Oto tego, żem przez czas tak długi śmiał
 3  1,  8 |       długi śmiał się tak mało, żem tak długotrwale był sensatem!~-
 4  1,  8 |    Słyszę dobrze.~- I nie myśl, żem spodlał. Nie! To, co ty
 5  1,  10|      waści wydało się niemiłym, żem dość ostro, dość cierpko
 6  1,  10|     świata, sam się przekonasz, żem dobrze radził zmarłemu.~
 7  1,  11|       Grudna. Powiem wszystkim, żem cię posłał na Wygnankę w
 8  1,  13|        i wodzie! - Wiedz waść, .żem starszy oci ciebie rangą
 9  1,  13|       stu akuzatorów denigruje, żem Niemiec, bom się u Maurycego
10  1,  14|     siebie! San-Giorgio! Pewno, żem mu pokazał sztukę. We dwustu
11  1,  14|   Znienawidziłem wojnę i widzę, żem słusznie zrobił-rzekł obłudnie
12  2,  14|        mógłby w istocie myśleć, żem wielką jakowąś fortunę diabłom
13  2,  14|       się. Teraz dopiero widzę, żem do polityki od urodzenia
14  2,  16|    spotkam oczy,~Nim postrzegę, żem widziany,~Już się na bok
15  2,  17|  zaświecił, toć i ja Ci pokażę, żem przecie sroce spod ogona
16  2,  17|  spotkam oczy,~- Nim postrzegę, żem widziany...~ ~Wędrowiec
17  2,  18|        słyszysz? powiedz mu to, żem wyjeżdżając wiedział, jaką
18  2,  20|       Muszę przecie powiedzieć, żem onego oficjerka zaprosił
19  3,  6 |          nie przestanę żałować, żem nie poszedł wprost i gdzieś
20  3,  10|    spotkam oczy,~Nim postrzegę, żem widziany,~Już się na bok
21  3,  10|        siła żywota. Jam winien, żem go nie wstrzymał, to prawda.
22  3,  14|       to tam z nimi było, tylko żem nie mógł wszystkiego wyrozumieć,
23  3,  17|         mogę odpowiedzieć, jako żem nigdy takiego pana Cedra
24  3,  17| Rzeczywiście, tak się zaszyłeś, żem ledwo się dopytał.~- To