Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |       zaczął lekceważyć. Owszem, pragnął, żeby go bili, żeby go prali,
 2  1,  4 |           Tysiąc już razy silnie pragnął, żeby te dziwne chwile umarły,
 3  1,  5 |   niedolę woli... Nic więcej nie pragnął oprócz tego, żeby jeszcze
 4  1,  5 |      nieprzemierzonej jak niebo. Pragnął zwierzyć jej, co czuł, nazwać
 5  1,  7 |       tajemnicy przed samym sobą pragnął także powziąć wiadomość
 6  1,  8 | odwdzięczyć, a nie mogę, jak bym pragnął. Otóż...~Książę Gintułt
 7  1,  9 |        komu takie honory czynią. Pragnął w jakiś sposób dać znać
 8  1,  10|        jest senny, znużony, choć pragnął zetknąć się z owym światem,
 9  1,  15|        otwierały po dystryktach, pragnął, żeby koniecznie zdał egzamin
10  1,  16|       Miał chwilę tak dziwną, że pragnął rzucić się do nóg rodzicielskich,
11  2,  1 |        Stasiu Woysiatyczu, co to pragnął wejść do najpierwszego towarzystwa,
12  2,  1 |       imponować nowy przyjaciel. Pragnął rzucić mu się w objęcia,
13  2,  2 |       jakiego hotelu, zajazdu...~Pragnął tę noc za jaką bądź cenę
14  2,  2 |       przyciska główkę, jakby ją pragnął wgnieść, wprowadzić na powrót
15  2,  3 |          konie biegną za prędko, pragnął nawrócić jeszcze, prosić
16  2,  9 |   wielkości młyńskiego kamienia. Pragnął odszukać potwierdzenia tej
17  2,  12|         miał teraz to, czego tak pragnął: nie wiedział o niczym.
18  2,  14|       było w domu rodzicielskim, pragnął przecież pochwalić się przed
19  2,  14|            musiałem... Ma, czego pragnął.~Trepka spuścił głowę i
20  2,  17|      koło, przechylał, jak gdyby pragnął koniecznie pokazać nam swój
21  2,  20|           popychała naprzód. Raz pragnął dowiedzieć się tylko i cofnąć
22  2,  20|      chciał dosłyszeć jego słów. Pragnął wypatrzyć z akwareli, którą
23  2,  21|         wszystką młodzież. Rafał pragnął tańczyć z panią Elżbietą,
24  3,  3 |     strudzony.~Za jaką bądź cenę pragnął zasnąć przynajmniej na moment