Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |     sekretnym gestem i skulony czekał cierpliwie.~- Może by lepiej
 2  1,  5 |  wyciągnięty na swym sienniku, czekał patrząc w ciemność. Zdawało
 3  1,  5 |        w to miejsce i milczący czekał. Wtedy usłyszał szept, głos
 4  1,  8 |    niego, torbę miał pod ręką. Czekał tylko, żeby południowy upał
 5  1,  8 |  lśniący stalowym połyskiem, i czekał chwili właściwej, żeby go
 6  1,  10|      maska, uśmiechem przyjęć. Czekał.~Młodzieniec zrozumiał,
 7  1,  11|    rzeczywistość. Ileż to razy czekał w ustroni szpaleru podczas
 8  1,  11| ustawać zaczęła w jego żyłach. Czekał blady i zimny jak na śmierć.
 9  1,  14|  Ujrzawszy wchodzącego wstał i czekał nie ruszając się z miejsca.~-
10  1,  15|        i lewo. Młody Jarzymski czekał tylko chwili dojścia do
11  1,  17|        raz za razem zlecenie i czekał. Wszystkimi siłami ciała
12  2,  6 |      na pewno tu, gdzie na nią czekał tyle godzin w spazmach tęsknoty
13  2,  12|     wzgardziwszy samą śmiercią czekał na nią obojętnie. Śmierć
14  2,  17|      napytacie, choćbyś latami czekał.~- Bo też pewnie nikt nie
15  2,  17|        nie skamłał ani stękał. Czekał wyprostowany. Jasne jego
16  2,  22|      miał konia ścigłego i nie czekał, to jakoś wyszedł na cało...~
17  3,  3 |      nich z długiego korytarza czekał wysunięty rząd luf. Huk
18  3,  6 |        szereg ujął drzewca - i czekał.~Kapitan się zasiadł mocno,
19  3,  6 |  smutek wśród tego snu wojska. Czekał z niecierpliwością na alarm,
20  3,  9 |    gdzie Sokolnicki w płaszczu czekał przy świeczce łojowej, przylepionej
21  3,  9 |     Ostrówka. Patrzał w mrok i czekał. Tak samo dźwignął głowę
22  3,  11|     zastęp wyszedł pod wyłom i czekał tam z nastawionym bagnetem.
23  3,  14|    pasa pistolet, odwiódł go i czekał znieruchomiały.~Ludzie nocni
24  3,  15|  wszystko Krzysztofa, żeby nań czekał w Tortozie, jeśli dymisja