Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |    przykuty, jak we śnie, sam nie wiedząc czemu, wpatrywał się w te
 2  1,  2 |       błądzili między ludźmi, nie wiedząc, co do siebie mówić, ośmielali
 3  1,  2 |       wszyscy obejrzeli się i nie wiedząc, o co chodzi, wtórowali
 4  1,  8 |      szedł za Michcikiem, sam nie wiedząc, co czyni. Książę pozostał
 5  1,  9 |    Przebywał najgłębsze bagna nie wiedząc o tym, zatopiony w myślach.
 6  1,  10|        wpadał w wesołość, sam nie wiedząc czemu. Chuda Angielka, siedząca
 7  1,  15|       niczym nie myśląc i nic nie wiedząc, z oczyma wlokącymi się
 8  2,  2 |   bieżącej godziny, nic a nic nie wiedząc, jaka to ręka nad nią się
 9  2,  10|            Zeschłymi wargami, nie wiedząc czemu, wymówił do Niego:~-
10  2,  12|          pełne dukatów, zgoła nie wiedząc o tym, że nie ma przy duszy
11  2,  12| pochrząkiwali i pokaszliwali, nie wiedząc, jak sobie począć. Rafał
12  2,  15|        strumieniem. Rafał sam nie wiedząc czemu poszedł nad rzekę,
13  2,  20|           prawie do obłąkania nie wiedząc, co się dzieje, słyszał
14  2,  21|        bezpośrednio do niego. Nie wiedząc o tym wcale wykonał prawidłowo
15  2,  22|          stał w bezczynności, nie wiedząc, co przedsięwziąć. Ślązak
16  3,  1 |     wszyscy uczynili to samo, nie wiedząc, o co chodzi. Jazda ochotnicza
17  3,  3 |       wolna padł w tył. Wtedy nie wiedząc wcale, co czyni, Krzysztof
18  3,  3 |       widoku piękności. Szedł nic wiedząc o tym, że idzie.~Doświadczał
19  3,  3 |       Przycisnął ją do piersi nie wiedząc, że to uczynił. Kapitan
20  3,  6 |       wali. Odszedł stamtąd i nie wiedząc zgoła, w jakim posuwa się
21  3,  9 |    rodzinnych stronach. Wargi nie wiedząc poszeptują:~- Wieczny odpoczynek...~
22  3,  10|        brali pieniądze na ziemię, wiedząc, że ją zaprzedają na wieki.
23  3,  14|           przez marzenia, na poły wiedząc, że zdąża ku miejscu, które