Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      Służę zaraz.~Komisarz Hibl usiadł w obdartym krześle i przy
 2  1,  2 |     godzinie dnia zbudził się i usiadł na posłaniu. Dokoła na ziemi
 3  1,  3 |     zaskomlał jak małe dziecko. Usiadł na ziemi.~Kostniejącymi
 4  1,  5 |         wdrapał się na drzewo i usiadł między dwiema rozwidlonymi
 5  1,  7 |        Młodzieniec zerwał się i usiadł. Słuchał tonów słowiczych,
 6  1,  7 | wyrwałem z pochwy! Boże mój!...~Usiadł prawie bez tchu. Siedział
 7  1,  10|     oddalił się zupełnie, Rafał usiadł w głębokim fotelu i zasunął
 8  1,  13|       pełen grobowców.~Podróżny usiadł na przymurku i zapadł w
 9  1,  13|       obstąpili stół. Dąbrowski usiadł przy nim, wsparł łokcie
10  1,  16|      rozglądając się. Po chwili usiadł obok siostry na ławce. Srokosze
11  2,  1 |     głęboko, że aż wyprostowany usiadł. - Tam, w tym pałacu pustym
12  2,  2 |      Obudził się późno w nocy i usiadł na pościeli, wstrząśnięty
13  2,  2 |         Rafał przymknął drzwi i usiadł w fotelu. Skoro tylko poczuł,
14  2,  10|         Zostawiony w ciemności, usiadł na ziemi i z uciechą wsparł
15  2,  12|   karczmarzowi niedbale głową i usiadł sobie wygodnie w ciemnym
16  2,  13|    chantoit Amélie...~Stary pan usiadł w fotelu, przymknął oczy
17  2,  17|       okiennice. Wędrowny dziad usiadł w kącie Nekandowego pokoju
18  2,  21|         zamknął za sobą drzwi i usiadł przed ogniem. Zapadł w zadumę
19  3,  3 |         i kurzu. Dysząc ciężko, usiadł na worku i wyciągnął nogi.
20  3,  6 |        nich podano krzesło. Gdy usiadł za świecą, twarzą naprzeciwko
21  3,  6 |     bronić się mamy.~Sokolnicki usiadł przy stole i za dyktandem
22  3,  7 |         z przygodnych szałasów, usiadł tam w kucki pod nakryciem
23  3,  11|      płaszczu, Rafała obok. Sam usiadł w kącie.~Książę z wolna