Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         słoniny. W mgnieniu oka stół nakryto obrusem i ustawiono
 2  1,  2 |         swój choćby najmniejszy stół i grono biesiadników. Niektóre
 3  1,  2 |         ciałem rzuciwszy się na stół. Okna były otwarte i jasne
 4  1,  7 |        i wielka.~Michcik nakrył stół małym obrusikiem i ustawił
 5  1,  10|      niepowstrzymanego, że cały stół wpadał w wesołość, sam nie
 6  1,  13|        miejscu banda obsiadłszy stół piła, ryczała i śpiewała
 7  1,  13|   Gorycji. Oficerowie obstąpili stół. Dąbrowski usiadł przy nim,
 8  2,  1 |         siarczystą ochrą, jakiś stół rozsuwany, jakaś szafa-kulfon
 9  2,  1 |       gości. Szeroko rozsunięty stół zajmował jej środek. Stosy
10  2,  1 |     wołał do Jarzymskiego przez stół ów wąsal, którego zwano
11  2,  1 |   siedział z łokciami daleko na stół wysuniętymi człowiek lat
12  2,  1 |       ten i ów zaczął rzucać na stół dukaty obrączkowe. Gospodarz
13  2,  1 |        bufetowym. Rzucał na ten stół dukaty wygarnięte z kieszeni,
14  2,  2 |      środku mieścił się ogromny stół, a dokoła niego stały fotele
15  2,  3 |          obitej suknem. Był tam stół czarny dziwnego kształtu,
16  2,  3 |      tronem był ołtarz, a wyżej stół ze świecznikiem trójramiennym.
17  2,  17|     mahoniowa deska zastępowała stół, łóżko było z surowej skóry
18  2,  17|   popłynęli... - jęczał waląc w stół pięściami.~- Wojna jest
19  3,  5 |         różnych miejscach długi stół obciążało.~Wielkie, żółte
20  3,  5 | ściągnięte z ołtarzów, okrywały stół. Ściana oddzielająca tę
21  3,  5 |        w niej wyłom ciągnął się stół do drugiej izby. Stamtąd
22  3,  5 |         zrabowane, biesiadniczy stół lansjerów. Czarne, ciężkie,
23  3,  5 | krzyknęli.~Wstał cały półpijany stół. Cedro powiódł po nich okiem