Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |         ci dam ozmyślanie, to się nogami nakryjesz! Kładź kozła!
 2  1,  2 |    wszystko, mości mruku, do góry nogami. Prawda, Heleno?~- Ja sam
 3  1,  3 |         na krześle ze skurczonymi nogami, palce wbił we włosy i na
 4  1,  3 |    wyniósł na rzekę. Rozparli się nogami, zanurzyli wiosła i, co
 5  1,  4 |          w stodołach, w zapolu, z nogami grubo kłocią i targaną słomą
 6  1,  4 |           gdy się zbliżał, a biła nogami, kiedy się oddalał. Panicz
 7  1,  6 |       pająki wielkie jak wiązy, z nogami dłuższymi od żerdzi...~Dźwigał
 8  1,  7 |           nic! Ale duszę wszystką nogami... W strasznym gniewie,
 9  1,  8 | przyjaciel, sen, błąka się bosymi nogami dokoła mojej pościeli, schyla
10  1,  16|      stracił w Krakowie grunt pod nogami. Wymówiono mu mieszkanie,
11  1,  16|         depcąc silnymi i zwinnymi nogami aksamity mchów i wielkie
12  1,  17|           szarpią za włosy, kopią nogami, tarzają w błocie ulicznym,
13  2,  8 |          w łokciach i dłoniach, z nogami w kolanach i stopach spętanymi
14  2,  9 |  rozdzierać podłe gardła i deptać nogami nikczemne trupy! Po łokcie
15  2,  9 |           później z odstrzelonymi nogami i przetrąconym krzyżem.
16  2,  14|           chudopachołku, rękami i nogami.~- Nowe jakieś podrygi mody
17  2,  21|           lotny śnieżek. Mróz pod nogami skrzypiał.~Kalwicki znikł
18  2,  21|     chwilę. Konie na miejscu kuły nogami i prężyły się do biegu.
19  3,  1 |       ostojach, między wapiennymi nogami skał nadbrzeżnych, w przesmykach
20  3,  2 |        bezwładnie z wyciągniętymi nogami. Idąc wciąż pilnie przy
21  3,  2 |     cieląt, kogutów i indyków. Za nogami chodzących włóczyły się
22  3,  4 |           to, co najpodlejsze, co nogami zdeptane, co na samym dnie
23  3,  10|           tyle tylko przebierając nogami, żeby się wydawało, jako