Tom, Rozdzial

 1  1,  5 |         leżał na wilku, nie czuł ni zimna, ni bólu.~Teraz zakrył
 2  1,  5 |        wilku, nie czuł ni zimna, ni bólu.~Teraz zakrył się rękoma,
 3  1,  14|         śmierć, nie wydając jęku ni krzyku zachęty. Ani jeden
 4  1,  17|          Nie pochwyci ich pamięć ni myśl. Tulą się do sennych
 5  2,  6 |       noga za nogą, szept drzew, ni to mowę wysiłu tych miejsc
 6  2,  6 |       zdobytych przez człowieka, ni to przestrach pustyni ze
 7  2,  9 |    pustynię, nie widząc już skał ni drzew...~Nareszcie spotkał
 8  2,  10|       jeden rok, bez drugi, alek ni móg dockać końca, kraju...
 9  2,  10|           Lżej by cię sądzili.~- Ni! To ta nic nie płaci. Choćbyś
10  2,  10|          stępi, bo siły nijakiej ni ma, jako ten pniak w lesie:
11  2,  12|         w sposób niezdecydowany, ni tak, ni owak, i grając wciąż,
12  2,  12|          niezdecydowany, ni tak, ni owak, i grając wciąż, pochrząkiwali
13  2,  20|       rządzącemu w ciemnościach. Ni to nienasycona chciwość
14  2,  21|      skroś sal nie widząc miejsc ni osób. Przeszedł wskazane
15  2,  24|        nie miał prawa znać hasła ni parolu, umyślnie przecie
16  3,  1 |      urwiska i zręby rozwalone - ni to siekiery, ni to młoty
17  3,  1 |      rozwalone - ni to siekiery, ni to młoty i piły poczwarne
18  3,  1 |    zaraniu świata plemion ziemi, ni to groty spis, dłuta, widły,
19  3,  1 |         wydobywał się głos goły, ni to solo dalekie, ni to wieszczba
20  3,  1 |        goły, ni to solo dalekie, ni to wieszczba o sprawach
21  3,  1 | wieszczba o sprawach przyszłych, ni to pienie o dziejach przeszłych.
22  3,  6 |         wzajem szerzyły w pustce ni to skrzeczenie, ni to śpiew.
23  3,  6 |        pustce ni to skrzeczenie, ni to śpiew. Chwiały się ostre