Tom, Rozdzial

 1  1,  1 | dawniejszy, ranny chłód. Niektóre młode rsioki, w sobie czerwonobrunatne,
 2  1,  1 |      stoku łańcucha gór, że tylko młode ucho mogło rozróżnić to
 3  1,  1 |          w sąsiedztwie zwierzyny. Młode konie skoczyły z miejsca
 4  1,  3 |        zła duma, głębokie, tęgie, młode szczęście, które drży, kipi,
 5  1,  7 |          tegoroczne ich wyrostki. Młode, miękkie, zielonożółte igły
 6  1,  7 |      gąszczach jedliny dymiły się młode brzózki niby obłoczki wiosenne.
 7  1,  7 |      krzewiła się zieleń borówek, młode, jasnozielone świerczki
 8  1,  8 |           okrutnego rodzaju. Były młode dalekie brzózki... Gdy Rafał
 9  1,  9 |          karet, bastard i powozów młode i stare, prześliczne i paskudne
10  1,  12|          widok samych umarłych... Młode szczęście godzin, straconych
11  1,  15|      Helena, Helena... - świstały młode trawy, przez wiosenny wiatr
12  2,  9 |           drodze piargi, miażdżąc młode smereki, wbijając w ziemię
13  2,  9 |         zimnymi górami, budzącymi młode siły i radość...~Ty, lesie,
14  2,  10|     olbrzymie potwory, wiekuiście młode góry morza, przez niski
15  2,  17|           nas dywizje francuskie. Młode bestie, żołnierz z pieluch,
16  2,  19|       Chuć do wojaczki gnała...~- Młode a głupie.~- Naści wojaczkę,
17  2,  20|       nocne j wychodząca muzyka i młode jak kłęby zdroju. Teraz
18  2,  24|           braku skałek i nabojów, młode wojsko zdołało bronić się
19  3,  1 |               Przenigdy! - szepcą młode usta odpowiadając szumowi
20  3,  6 |       nasz. Żegnajcie, żegnajcie, młode moje lata! Ty, stary szwedzki
21  3,  10|     ostrogami przez szeroki rów w młode zboże, pod wzgórek. Sadząc
22  3,  11|   piersiach zatargał. Dziecięce i młode lata spędził pod osłoną
23  3,  17|         ostępy grabiny z buczyną, młode dąbki lśniące jak spasione