Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |     jak mówiona. Rafał znalazł łódź, którą był widział przybijającą
 2  1,  3 |    Rybitwy i w górze.~Odwiązał łódź, wyszukał w wiktach wiosła
 3  1,  3 |        i siadł w tyle,~Była to łódź płaska i płytka, zalana
 4  1,  3 |  momenty, że płynęła wprost na łódź tafla olbrzymia jak strop
 5  1,  3 | rozwartego dna. Kiedy niekiedy łódź drżała od niespodziewanych
 6  1,  3 |     wiatru pręty wiklowe,, ale łódź potężnie gniotąc wklęsłe
 7  1,  3 |      Odepchnęli się wiosłami i łódź wolno, jak komięga ze zbożem,
 8  1,  3 |  wsparł je na burtach i zaczął łódź huśtać. Krzyś rozumiał,
 9  1,  3 |   wiosłami raz, drugi, trzeci. Łódź znowu cofnęła się na cichsze
10  1,  3 |     wykonał rozkaz. Uczuł, jak łódź gibnęła się, gdy Rafał z
11  1,  3 |     bez ustanku.~- Wyciągniemy łódź na brzeg i zostawimy ją
12  1,  3 |        To jest lewy brzeg...~- Łódź nie jest nasza! - zawołał
13  1,  3 |  roztopie, uderzył ramieniem o łódź. Trzymając się jej bumu
14  1,  3 |       to czeka, że wziął cudzą łódź, że pływał w niej nocną
15  1,  3 |       w niej nocną porą, że tę łódź zatracił, że o mały włos
16  1,  3 |        z tego, że Krzyś chory, łódź wędruje do Gdańska, a buty
17  1,  12|       przejrzysty i niezwykły. Łódź nie kołysała się wcale.
18  2,  21|      kucki na przodzie, pchnął łódź tak potężnym rzutem wioseł,
19  2,  21|   zamkniętą w wielkim kożuchu. Łódź pomknęła w dół, ukośnie
20  2,  21|    Silnie od początku pchnięta łódź przebiła wiry głębokiego
21  2,  21|   ujrzeli wyłom między lodami. Łódź spodem docierała mielizny,
22  2,  21|     Udało się Rafałowi werznąć łódź w piach i utwierdzić ją
23  2,  21|     jeszcze bardziej wyciągnąć łódź na brzeg, sam okręcił łańcuch