Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       Kraj na, aż na szczyt góry Kamienia. Odwieczny buk pamięta za
 2  1,  12|        posadzki, na owe dywany z kamienia, gdzie tylekroć hulały bałwany
 3  1,  13|         tak surową, jakby była z kamienia wykuta, z czołem porytym
 4  2,  7 |           w przedwieczne czary z kamienia, niż widok zaklęsłych żlebów,
 5  2,  9 |       głazy wielkości młyńskiego kamienia. Pragnął odszukać potwierdzenia
 6  2,  9 |     podobizny dwu lwów z szarego kamienia, schody kamienne, wyszczerbione,
 7  2,  11|         ogarnione myślą łańcuchy kamienia i przepaście? Po cóż są
 8  2,  12|      dala do szarej skiby czy do kamienia polnego. Bose nogi, nagie
 9  3,  2 |       jak dwie gały z czerwonego kamienia, bez uszu i z brzuchem rozwalonym,
10  3,  3 |         kruchych od zwietrzałego kamienia i sypkich od gipsu. Ponieważ
11  3,  3 |        kula świstała zza każdego kamienia, a każdy cień przelatujący
12  3,  3 |      piętra i zza każdego niemal kamienia runęły głazy, bryły żelaza,
13  3,  3 |       jak daleką jest fizjonomia kamienia, w straszliwej, zimnej masce
14  3,  3 |        szerokie ławy z ciosanego kamienia. Żołnierze powyciągali się
15  3,  4 |        kantów, ziarnistych wydęć kamienia.~- Tyżeś to jest, przeznaczenie
16  3,  11|        pola folwarku kapitulnego Kamienia; za chwilę co koń skoczy
17  3,  11|         Zagradzały im drogę kupy kamienia zwalonego ze sklepień. Szli
18  3,  13|          obraz domu murowanego z kamienia przyniosły mniszki za Bodzanty,
19  3,  13|      Wszystko w nim z grubaśnego kamienia, mur wszędzie prostacki,
20  3,  15|      pasterskie z lasującego się kamienia, połączone z zagrodami dla
21  3,  17|        zbierały niezliczone masy kamienia i wynosiły na przydrożne
22  3,  17|           mało.~- Piachu mało?~- Kamienia dużo, a piachu, po prawdzie,
23  3,  18| palisadach z drzewa, po rowach z kamienia. Twarz jego była zimna i