Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |          usłyszał głos ojca. Stary cześnik mówił:~- Kto, mośćbrodzieju,
 2  1,  2 |        ujrzał ojca tuż przy sobie. Cześnik nieznacznie zmacał ręką
 3  1,  2 |          matron okolicznych, stary cześnik podał jej ramię i z krygami,
 4  1,  2 |          się nie było sposobu, gdy cześnik przepraszał właśnie swych
 5  1,  2 |    Mośćbrodzieje! - wołał głośniej cześnik zarzucając w tył wyloty
 6  1,  2 |       oczekiwali, co będzie dalej. Cześnik występował z niewymowną
 7  1,  2 |         przybudowana w tyle dworu. Cześnik w przewidywaniu kuligowego
 8  1,  2 |     starego cześnika za ramiona, a cześnik dziekana za żebra, i obadwaj,
 9  1,  4 |           żywot w Tarninach. Stary cześnik widzieć go nie chciał. W
10  1,  4 |        pytania, których mu zresztą cześnik nigdy nie zadawał. Tylko
11  1,  5 |       urywków starych gazet, które cześnik pożyczał z sąsiedztwa. Lektura
12  1,  5 |       jakieś najwyżej pół godziny. Cześnik leżał już w łóżku. Podstarości
13  1,  5 |          Widzieliście... - mruknął cześnik. ~"...Generał Augereau"...~-
14  1,  5 |     doczytał do końca szpalty, już cześnik wpadł w głuche sapanie.
15  1,  7 |         katastrofy z kobyłą, stary cześnik popadł w stan dzikiej, zajadłej
16  1,  7 |     bryczkę do wywiezienia Rafała. Cześnik zgadywał, dokąd to powędruje
17  1,  16|        spotkanie wyszedł sam stary cześnik, kazał furmanowi wracać
18  1,  16|         siewu, robót w polu.~Stary cześnik kazał fraczki i pończochy
19  2,  1 |           tej samej jesieni. Stary cześnik w ciągu kilku dni nosił
20  2,  1 |         Jednego dnia, po obiedzie, cześnik zatrzymał wszystkich i odczytał
21  2,  1 |           ugięły, gdy to usłyszał. Cześnik niby to zadawał żonie, Rafałowi
22  2,  1 |     wzdychaniem i rozkładaniem rąk cześnik zgodził się na wyjazd syna.
23  2,  1 | hazardownie.~- Jakby się też stary cześnik dowiedział, Jezu Chryste,