Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |        jakby przeraźliwy szczęk żelaza o żelazo.~Przeszła, przepłynęła...~
 2  1,  5 |         to płaski ułomek kutego żelaza, mający co najmniej ćwierć
 3  1,  5 |         rajtuzów ten duży kawał żelaza, chwycił w garść wodze i
 4  1,  5 |    uczuł w piersiach jak ostrze żelaza utopionego ręką. Był pewien,
 5  1,  8 |   wpośród trzaskania granatów z żelaza, pomiędzy błyskiem schylonych
 6  1,  10|      jak na płytach rozpalonego żelaza. Wyszedłby był, wyleciał
 7  1,  11|   nogach ze stali a mięśniach z żelaza, szedł przodem w każdym
 8  1,  14|    pięścią i osiada lędźwiami z żelaza dzikiego konia Arabii. Pieni
 9  1,  17|       Zobaczył podługowaty złom żelaza, urywki na nim kutych obręczy,
10  2,  1 |         uchylone drzwi z kutego żelaza i wszedł do sali olbrzymiej,
11  2,  2 |   bezrozumną głupotą - młotem z żelaza rozbijają przemądrze zbudowane
12  2,  2 | mosiądzu i liście o barwie rdzy żelaza, wolno spływając z grabów,
13  2,  5 |       jak płyty młotem wykute z żelaza... Helena zbliżała się do
14  2,  6 |  wszystko ty jeden masz serce z żelaza. Drwisz sobie i śmiejesz
15  2,  8 |       usiłowali. Ryk, jak nóż z żelaza, rozdzierał jego piersi
16  2,  9 | ciemieniu, niby wieko skrzyni z żelaza, ustawionej między zachodem
17  2,  9 |         krzywe zawiasy i haki z żelaza... Ciasne przejścia pod
18  3,  3 |     wypadały brandkugle, kawały żelaza i kamienie. Nocami uczył
19  3,  3 |    kamienia runęły głazy, bryły żelaza, chlusnęły kadzie wrzącego
20  3,  3 |        wyłamano za pomocą sztab żelaza kilkadziesiąt cel. W mgnieniu
21  3,  6 |        wielkie wydrążone kule z żelaza, napełnione prochem. Miały
22  3,  14|       kamieni jakby schwytane w żelaza, kolana tłukły się i zbijały