Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        bo z królem Janem bywał, widząc we mnie ochotę do szabli,
 2  1,  1 |       ręką dla odpędzenia dymu. Widząc, że Kacper z pośpiechem
 3  1,  5 |    Rafał głosem coraz cichszym, widząc, iż ojciec już tylko jednym
 4  1,  5 |     pogodę. Śmiał się z radości widząc, jak śnieg dmie coraz lepiej,
 5  1,  7 |         i tworzyły żywe ściany. Widząc to miejsce oczyma, Rafał
 6  1,  12|    taiło się w tych murach. Nie widząc wcale ludzi przechodzących
 7  1,  17|     głów. Nogi się gięły. Ledwo widząc drogę i przedmioty, zawlókł
 8  2,  9 |          Leciał w pustynię, nie widząc już skał ni drzew...~Nareszcie
 9  2,  13|              dodał bez wahania, widząc dobrze, jak ojciec skrzywił
10  2,  14|         Ja się duszę z rozpaczy widząc, co się dzieje, czując w
11  2,  21|       wzroku i tchu. Ocknął się widząc, iż należy tańczyć nową
12  2,  21|   tygrysa poszedł skroś sal nie widząc miejsc ni osób. Przeszedł
13  3,  3 |    Woltyżerowie wpadali koleją. Widząc towarzysza na ziemi i sądząc,
14  3,  3 |   columbare?..."~Przeszedł. Nie widząc drogi, murów, ulicy, świata,
15  3,  6 |        spać ani chwili. Dnieje!~Widząc, że słowami nie poradzi,
16  3,  6 | nadarzyńskim, za Sękocinem. Nie widząc żadnego w tej jeździe ruchu
17  3,  6 |      nim to samo uczynili inni. Widząc koło siebie kupę jął nie
18  3,  6 |     ognistymi oczyma. Żołnierze widząc go poczęli się opamiętywać,
19  3,  10|        uśmiechnięty, nikogo nie widząc. Przemknął się wśród zgromadzonych
20  3,  11|  zupełnego odepchnięcia napadu. Widząc, że pozycja na teraz jest
21  3,  11|      dowodząc, zagradzał drogę. Widząc, że spracowani żołnierze
22  3,  11| żołdactwem. Krzyczał o ratunek, widząc, że kilku żołnierzy, co