Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |      Nasławicach, rzucił jego uczucia jakoby na ptasie skrzydła.
 2  1,  3 |      pochłaniała wszystkie te uczucia chwiejnie płonące, pełne
 3  1,  4 |      smutek. Ale za nim stały uczucia dziecięcej radości, szczebiotliwego
 4  1,  4 | właśnie na te sprawy, dzieła, uczucia, słowa najdroższe, najświętsze...
 5  1,  7 |   odejściu wszystkie gorejące uczucia i nowy ich żywot się zaczął.
 6  1,  12|       zgoła człowiek. Radosne uczucia tamtego przeistoczyły się
 7  1,  12|          Pełen nieprzyjemnego uczucia ironii, która co chwila
 8  1,  16|       Krynica pierwiastkowego uczucia i dokładnej wiedzy o nim
 9  2,  1 |       na czysto - doświadczył uczucia niebywałej ulgi. Nie myślał
10  2,  1 |     chwile ubiegłych zdarzeń. Uczucia, pogrzebane w ziemi, dźwigały
11  2,  1 |    widzę mego fagasa. Ogromne uczucia miotają jego piersią, gdy
12  2,  2 |       myśli, ani najsłabszego uczucia! Jedno jeszcze, co by mogło
13  2,  2 |     Rafał doświadczał silnego uczucia niesmaku i zawodu.~Damy,
14  2,  3 |      niewymownego, panicznego uczucia przestrachu. Słuchał łagodnej
15  2,  4 |     Rafał doświadczał silnego uczucia niesmaku i zawodu.~Damy,
16  2,  10|     zanosiło się od wytrysków uczucia. Zadawał nieskończoną liczbę
17  2,  12|     Wskutek odrębnych dziejów uczucia Rafał teraz dopiero zaczął
18  2,  12|    swe podłe, nędzne, plugawe uczucia, łachmany gnojowe. Wzbierał
19  2,  16|    spadłe. Cały las pełen był uczucia lęku i rozstania, rozłąki
20  2,  22|      w nim jak ogień. Niemiłe uczucia wzbudziło w nim to spotkanie.
21  3,  2 |     pierza. Cedro doświadczał uczucia niewymownej radości. Nie
22  3,  2 |      doświadczał jednocześnie uczucia przykrości. Wciąż dokoła