Tom, Rozdzial

 1  1,  7 |          w tę stronę rodzinną i w tłumie myśli bezładnych uczuł dokuczliwy
 2  1,  10|           zaczął wodzić oczyma po tłumie. Przede wszystkim uderzyła
 3  1,  11|          Rzadko kiedy błądzące po tłumie spojrzenie przesunęło się
 4  1,  11|   towarzysze. Tamci uwijali się w tłumie pospólstwa. Chłopi tworzyli
 5  1,  14|           posiedzeniach, ukryty w tłumie "obywateli" na jednej z
 6  1,  17|       strony przymuszony jechał w tłumie oficerów polskiej konnicy
 7  2,  1 |            ozwał się jeden głos w tłumie.~Rafał wiódł po zgromadzeniu
 8  2,  19|        westchnienia przeleciał po tłumie. Zdławiony strach zatrząsł
 9  2,  20| obrzydłych myślach. Gdy tak w ich tłumie błąkał się tam i sam, trafił
10  2,  21|   spostrzegał ją gdzieś daleko, w tłumie. Wtedy usta jego szeptały
11  2,  21|          świąteczne.~Teraz stał w tłumie wystrojony według ostatniego
12  2,  22|         po przezwisku. Szukając w tłumie jakiegoś osobnego stoliczka
13  2,  23|        stanęły jako i w tym całym tłumie.~W otoczeniu generałów i
14  3,  1 |           szorstkim i grubiańskim tłumie żołnierskim, zamknął się
15  3,  3 |         sto na raz słów. Śmiech w tłumie tym, śmiech, co włosy najeża,
16  3,  5 |       stole. Z początku wodził po tłumie oczyma nie przyzwyczajonymi
17  3,  6 |           w środek. Słyszał w tym tłumie nieustający krzyk kapitana,
18  3,  6 |         Sierawskiego.~Gruchnęła w tłumie wieść, że Godebski usunięty
19  3,  7 |          i spojrzeniem. Generał w tłumie. oficerów popędził w kierunku
20  3,  10|       znajdował się przypadkowo w tłumie oficerów sztabu księcia
21  3,  11|          parowie. Wnet byli w ich tłumie. Książę dał się poznać i
22  3,  13|           głuchoniema wiara w tym tłumie, że w takiej chwili kapłan