Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |     leżały na pistoletach.~Rzekł spokojnie:~- Skądże to waszmość wiesz?
 2  1,  7 |       gdzie na znacznym obszarze spokojnie usypiały smugi płytkiej,
 3  1,  13|          i ściągniętymi brwiami, spokojnie ciągnął wykład. Dookoła,
 4  1,  14|          wady. Wszakże - ciągnął spokojnie i obojętnie - zamordowanie
 5  1,  14|   wzgórza trupów, umiem pracować spokojnie w środku ognia i być nieporuszonym
 6  2,  1 |            Wobec tego...~- Siedź spokojnie i czekaj!~- Podejrzewam
 7  2,  9 |        łąki, wsie piękne, leżące spokojnie pod cieniem jaworów. Przebywał
 8  2,  17|        wracać, półtorak broźnić, spokojnie grykę siać, zwady z sąsiadem
 9  2,  20|       nie było już dawne. Długo, spokojnie i śmiało patrzały w jego
10  2,  22|         Żyda. Karczmarz siedział spokojnie w cieniu beczek. Oczy jego
11  2,  24|        zachowają w swoich domach spokojnie, żadnego z nieprzyjaciółmi
12  3,  1 |      Kapitan Fijałkowski mówi mu spokojnie: tak i tak, że są, powiada,
13  3,  3 |       tuż pode drzwiami. Nabijał spokojnie karabin, wychylał lufę i
14  3,  4 |       Cedro w języku francuskim, spokojnie i groźnie, z dumą i odwagą
15  3,  6 |      przetarł blade oczy i mówił spokojnie:~- Gdyby tak na mnie, to
16  3,  6 |          przykry szelest trzcin. Spokojnie spod nasuniętych powiek
17  3,  6 |         Michałowicom. Sokolnicki spokojnie posilał się kromką chleba
18  3,  7 |        wyskakując z łóżka.~- Leż spokojnie.~- Za krew, co bluznęła
19  3,  7 |  raszyńskiej - ustąpienie!~- Leż spokojnie. Już wojska nasze idą na
20  3,  8 | jadowitej złości.~Wódz zniósł to spokojnie. Blady z ran Fiszer rzekł
21  3,  14|       raz pierwszy bezpiecznie i spokojnie.~O zmroku Cedro nabił swe
22  3,  14|        podniósł pistolet i rzekł spokojnie po francusku:~- Kto tu jest?