Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |   tutaj - rzekł Olbromski - a sami pójdziemy piechotą. To jest
 2  1,  7 | pięcie i poszedł.~Gdy zostali sami, kapitan Piotr spoglądał
 3  1,  8 |      dala stojąc, modlili się sami w cichości. Ale wnet chłop
 4  1,  12|  konie oficerów wyższych. Oni sami jak czarne znaki, równo
 5  1,  12|   korzyści wyższego rzędu. Ci sami, którzy przedsiębrali wszystko
 6  2,  2 |    bez różnicy płci pozostają sami, oddzieleni od profanów.
 7  2,  3 | okropne strony, do których my sami zbliżamy się ze drżeniem.
 8  2,  3 |     poczęło rozmawiać. Bracia sami roznosili potrawy. W drugim
 9  2,  6 |  Powiedz... Nikt! My jesteśmy sami jedni na świecie! Jesteś
10  2,  17| służba szła spać. Przyjaciele sami pozamykali okiennice. Wędrowny
11  2,  18|    zjeść, do stu piorunów! Że sami się natkacie i opijecie
12  2,  21| zapomnienie. Rzecz ludzka. Ci sami, którzy będą wytykali palcami,
13  2,  22|   Prusaków my pobili, a teraz sami w nogi co pary w szkapach.~-
14  2,  22|  barankiem i białymi piórami. Sami to byli porucznicy, podporucznicy,
15  2,  23|     Na pozór wydawało się, że sami Galicjanie zepsuli swą myśl
16  2,  24|       na strzały zza murów, a sami wili się między zgliszczami
17  3,  3 |   piasek w worki? Czy może my sami?~Skoro barykada zza bramy
18  3,  3 |     ich darły kartacze, a oni sami mordowali bez pardonu. Ręczę
19  3,  6 |      na placu, musiał zginąć. Sami oficerowie austriaccy, żeby
20  3,  8 |      pułapki, manewr wojenny. Sami tu nic nie zbudujemy. Stracimy
21  3,  11|     murowanych kościołów. A i sami żołnierze chyłkiem pomykali
22  3,  15|      zdrajcy. Ci przychodzili sami, nie wzywani, chyłkiem w