Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |        siedzę, i skończona rzecz. O niczym nie wiem... A pierwszy von
 2  1,  2 |           prowadzoną, o wszystkim i niczym, o niebie i ziemi, o frakach
 3  1,  2 |           jej lic, nie dający się z niczym na świecie porównać, wybuch
 4  1,  5 |           się tam expedite wyuczył, niczym rzeźnik cielęta, ale co
 5  1,  8 |           rozwlekłe, że były prawie niczym, nie słyszał dzikich hukań
 6  1,  8 |             Cincinnatus.~Ordynarna, niczym nie okryta ironia wionęła
 7  1,  8 |          przewyższałem otaczających niczym a niczym. Ja ich -niczym!
 8  1,  8 | przewyższałem otaczających niczym a niczym. Ja ich -niczym! Jeśli chcieli,
 9  1,  8 |            niczym a niczym. Ja ich -niczym! Jeśli chcieli, gardzili
10  1,  14|    rewolucje najbardziej upragnione niczym innym nie są, tylko zamianą
11  1,  15|     Zdarzało się, że szedł polami o niczym nie myśląc i nic nie wiedząc,
12  2,  1 |             Ależ dobrze! Nie wiem o niczym...~- Trzeba, żebyś wiedział,
13  2,  12|    zaszczuty szarak. Nie wiedzieć o niczym, o niczym... Podniósł na
14  2,  12|            Nie wiedzieć o niczym, o niczym... Podniósł na Krzysztofa
15  2,  12|             pragnął: nie wiedział o niczym. Okryty był burką przyjaciela
16  2,  14|       Ludzie ci nie cofną się przed niczym. Czy wiesz? - krzyknął blady
17  2,  21|          stoi i z gwerów bije. Ja o niczym nie wiem.~- No, my tu mieli
18  3,  1 |        brzegi rzeźbione stawały się niczym, topniały i ginęły. Wnet
19  3,  3 |          samej chwili, nie myśląc o niczym, udźwignął głowę, wytężył
20  3,  4 |            panie podporuczniku?~- O niczym nie wiem.~- Przecie na mnie
21  3,  6 |            w piersi Rafała. Buchają niczym niezatamowane wyrzuty.~Nie,
22  3,  17|       korpus przeszedł granicę.~- O niczym nie wiem. Siedzę tu, mówię