Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      szlachta polska na pięknych koniach...~- Berajterowie, trębacze
 2  1,  1 |      szlachta polska na pięknych koniach...~- Damy polskie w powozach,
 3  1,  6 |  piaskowca, lecące na obłąkanych koniach. Ręce ich stały się grube,
 4  1,  11| austriackich. Kilku siedziało na koniach, trzymając cugle wierzchowców,
 5  2,  1 |          słyszał o tobie, twoich koniach i twojej baronowej. A teraz
 6  2,  10|    zeszły w dół, a bace idą przy koniach, perciami. Hale puste, ino
 7  2,  16|         kirasjerów na olbrzymich koniach. Wielkie ich czaka z włochatymi
 8  2,  21|        się w polach.~- Co pary w koniach! - wołał Kalwicki głosem
 9  2,  22|      Trzech siedziało jeszcze na koniach, a czterej walili w bramę
10  2,  22|       Trzej, siedzący jeszcze na koniach, skoczyli ku niemu. Inni
11  2,  22|       ciemku w tę rzekę łomot na koniach. Tak to my uśli za granicę.
12  2,  24|        tera ku niemu na chybkich koniach, a kapelusze w garściach,
13  2,  24|         miastu na rozkiełznanych koniach pod osłonę piechoty i armat.
14  3,  6 |         obłąkanych i spienionych koniach. Ten i ów prowadził rumaka
15  3,  6 |       polu. Oto poszli co pary w koniach...~Kapitan Katerla nie wytrzymał.
16  3,  6 |          wzdłuż doliny, stały na koniach pikiety ułańskie z chorągiewkami
17  3,  12|  Pomknęli ku Samborowi co pary w koniach, żeby przed jasnym dniem
18  3,  12|         poświstu zięb. Co siły w koniach zjechali w dolinę Koprzywianki
19  3,  12|         opisania. Na dworze przy koniach, za progiem, został jeno
20  3,  13|  jeźdźców. Jedenasty został przy koniach ukryty za oberżą. Na dany
21  3,  13|        płoty i wąwozy, co pary w koniach. Przypadli jak wichura do
22  3,  17|   patrząc na źrebca idącego przy koniach na przyprzążkę.~- Iberyjczyk...