Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          wałęsało się po pokoju. Jedne z nich wskoczyły wnet na
 2  1,  2 |     leciały sanie najrozmaitsze. Jedne były snycerskiej roboty,
 3  1,  5 |   półmroku widać zaspy, zaspy... Jedne jak zboże w sąsiekach, jak
 4  1,  8 |       sam idę, podobnie jak same jedne odchodzą za bramy cmentarne
 5  1,  9 |          wysoka. I dziwna rzecz! Jedne wchłaniały w siebie wieść
 6  1,  10|      przez szereg sal, z których jedne były mozaikowane, purpurowe
 7  1,  14|     Wielkimi są tylko czyny. One jedne równają się siłom przyrody,
 8  2,  3 |       oczy nowych swych Braci, w jedne oczy po drugich, w twarze
 9  2,  11|     kończystych listków, gdy się jedne do drugich z trwogą tuliły
10  2,  16|       jego wolą te chore liście, jedne już zarażone żółtą barwą
11  2,  22|        Wyparły się wojska w pola jedne za drugimi. Ino się za nimi
12  3,  1 |         te skiby i bruzdy wodne, jedne w drugie wchodziły i pożerały
13  3,  1 |          wieść-sprawa, jak morze jedne skały wyniszcza, a inne
14  3,  1 |          kształtuje i zdobi; jak jedne brzegi sępimi szpony rozdziera,
15  3,  2 |    wierzchowce wstawać nie mogą. Jedne z nich, podźwignięte, stały
16  3,  2 |      widział koło siebie nikogo. Jedne z koni jego towarzyszów
17  3,  3 |       zza pasa. Konając od stu w jedne piersi pchnięć bagnetu,
18  3,  3 |          Żołnierze zawarli drzwi jedne i drugie. Z rozwścieczonym
19  3,  3 |         dół chyłkiem, cichaczem. Jedne z nich wrzeszcząc skoczyły
20  3,  4 |   maszkary sztucznie ożywione... Jedne są z chropawego filcu, o
21  3,  6 |       Polaków idziecie, psubraty jedne? Cóż wam to zawinili? Skrzywdzili
22  3,  15| prowadzących z gór do Saragossy.~Jedne z tych małych partii chadzały