Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |       się bryka po korzeniach i ciemnych bagnach szlaku. Naokół las
 2  1,  1 |       zgniłymi gałęziami leżą w ciemnych bajorach drogi. I oto znowu
 3  1,  4 |       nieokreślonych, ślepych i ciemnych, palących się namiętności.
 4  1,  5 |         ojcowskiej.~Minął kilka ciemnych już stancyjek, znalazł w
 5  1,  5 |  charczą i wyrzygują krew, że w ciemnych jaskiniach nocy coś zdycha
 6  1,  8 | księżyca. Zarysowały się brzegi ciemnych obłoków i wyniknęły niezliczone
 7  1,  10|         jakby cudzych, twarzach ciemnych, smagłych, oczach czarnych
 8  1,  10|         stropie, inne w barwach ciemnych, adamaszkowe z listewkami,
 9  2,  1 |   chwilę wszyscy znaleźli się w ciemnych,, łojowymi świeczkami nędznie
10  2,  7 |      chaty i gdy przesuwało po, ciemnych, sękatych ścianach malowidła
11  2,  7 |     dusz.~Zdarzało im się wśród ciemnych nocy, kiedy niewyczerpany,
12  2,  11|     słońcu, barwiąc dalekie tło ciemnych gajów niewymowną plamą.
13  2,  16|      uwijali się artylerzyści w ciemnych kusych fraczkach, wyżej
14  2,  17|         i od wielkich drzew, od ciemnych sosen i wysokich lip cień
15  3,  1 |        wiecznego słońca. Brną z ciemnych i wilgotnych puszcz, z ponurych
16  3,  3 |     cichy dom. Rękoma wiedli po ciemnych i chłodnych ścianach, szukając
17  3,  3 |       pod depcącymi obcasami. W ciemnych kątach, we framugach zakratowanych
18  3,  3 |        bez sił, rozlegała się w ciemnych korytarzach, pustych celach
19  3,  3 |  tłuszczy, sen idący nad nimi w ciemnych załamaniach sufitu. Widział
20  3,  3 |    krzaki różane. Żarzyły się w ciemnych wnękach czarnej nocy, jakoby
21  3,  6 |       Zza płotów, zza węgłów, z ciemnych sionek wyglądał teraz na
22  3,  14|    mroku nocy zamajaczyło kilka ciemnych figur. Krzysztof wyciągnął