Tom, Rozdzial

 1  1,  2 |     wprawdzie i rozdarł, ale zdołał wciągnąć na łydkę aż do
 2  1,  3 |     Prorektor w pasji ledwie zdołał namacać dłonią klamkę. Otwarł
 3  1,  8 |      Niech sobie patrzy... - zdołał wyszeptać.~Przyszła nań
 4  1,  9 | niezwykłych figur, że ledwie zdołał wyleźć ze swego śpichlerzyka.
 5  1,  9 |   Olbromskiego?~Rafał ledwie zdołał wydusić z siebie głos: -
 6  1,  14|     ciemnego pokoju i ledwie zdołał dostrzec przed sobą stojącego
 7  1,  14|    otoczony ze wszech stron, zdołał wtargnąć do kraju nieprzyjaciół
 8  2,  1 |     Rafał jakoś otrzeźwiał i zdołał dopytać się o Jarzymskiego.
 9  2,  3 |      samotności. Nim wszakże zdołał przyjść do siebie i uczuć
10  2,  8 |      sił, wygiął jak żmija i zdołał odwrócić głowę. Ujrzał wtedy
11  2,  23|      sprawę i swoimi sposoby zdołał nakłonić Rafała do pozostania
12  3,  3 |   brakło w piersiach. Ledwie zdołał wykaszlać:~- Mademoiselle...~
13  3,  4 |      nim mu Pruski lewą ręką zdołał wyjąć zgięte palce z ucha
14  3,  5 |   pan pułkownik tu z wami? - zdołał dopytać się Cedro.~- Pan
15  3,  6 |    krzywe krzesełka, ale nie zdołał zmieścić się na nich. Raptem
16  3,  6 |    swój uniform. Munduru nie zdołał zapiąć żadną miarą wskutek
17  3,  6 |     u pioruna, oni... - tyle zdołał pomyśleć.~Na widok wrogów
18  3,  7 |   chwilę łypał oczyma, zanim zdołał wykrztusić: ~- Ale co też
19  3,  11|   Sandomierz~Rafał Olbromski zdołał dnia 9 czerwca w sam czas
20  3,  14|    brzegu czarny cień, który zdołał uchwycić oczyma. Parękroć
21  3,  15|   zameczkowi Morelli zbliżyć zdołał. Wsie, fermy, folwarki okoliczne,