Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |       Wtedy także zdejmował z szyi kolorowy szaliczek, rozpinał
 2  1,  3 |   oczyma, z sinymi pręgami na szyi, oblany krwią, i, zniżywszy
 3  1,  4 |   żłobie, splatał ręce na jej szyi, opierał czoło o jej łeb
 4  1,  5 | głosem, przychylając głowę do szyi kobyły, przez ściśnięte
 5  1,  5 | włosach, płomień pełgający na szyi, na krzyżu. Leciał mając
 6  1,  10|      przed nim widok ślicznej szyi i ramion ż lekka odkrytych,
 7  2,  1 | pończochy, z modną chustką na szyi. Karciarze rozjeżdżali się
 8  2,  6 |    okrywał ją całą od stóp do szyi. Ręce leżały bezwładnie,
 9  2,  7 |       barwy jak kolor piór na szyi pawia, ale nim chwila minęła,
10  2,  9 |     zabitej, przywiązawszy do szyi, do rąk, do nóg nadbrzeżne
11  2,  12|       łańcuchach do zamykania szyi a rąk skazanego na pręgierz,
12  2,  13|  pantofle. Żabot i chustka na szyi, koronkowe mankiety, utrzymanie
13  2,  17|     nieraz wprost ze skóry na szyi, na policzkach ciec wolno
14  2,  18|      starzec przywlókł się do szyi końskiej, do strzemienia,
15  2,  20| krótką suknię. Na odsłonionej szyi i ramionach miała szal zielony
16  3,  2 |  cygarem w gębie, rozdętego w szyi, z oczyma wywalonymi na
17  3,  3 |    Dokoła jego piersi, głowy, szyi - ruch rąk, szepty, gwar.
18  3,  8 | koszar wojskowych, zdążała do szyi drugiego biretu, stamtąd
19  3,  9 |     wysoki daleko być może od szyi szańca? ~- Trudno mi powiedzieć...~-
20  3,  9 |      Sierawskiego cofa się ku szyi szańca. Zwołał tedy ludzi
21  3,  14|  Rękoma chciwymi dosiągł jego szyi. W tym to momencie, tarzając