Tom, Rozdzial

 1  1,  4 |     świcie spotykał się z młodszą siostrą, Zofką, idącą w grubych
 2  1,  10|      przycichał. Obydwoje, brat i siostra, przybierali uroczyste miny,
 3  1,  10|          Toż Gintułtówna, młodego siostra, najmłodsza. Elżbieta jej.
 4  1,  10|           półuśmiech taki sam jak siostra. Ruchem grzecznym, ale przewidującym
 5  1,  11|       pani przemożna z tego domu, siostra rodzona księcia, stała mu
 6  1,  16| dzieciństwie na zawsze, gdyby nie siostra, nie Zofka. Za ogrodem,
 7  1,  16|      Dziwnym mu się to wydało, że siostra mogła wejść z taką swobodą
 8  1,  16|     odpowiadał. Ale w chwili, gdy siostra mówiła na poły do niego,
 9  1,  16|      nieswojo i głupio siedzieć z siostrą w tej tarninie. Wstał tedy
10  2,  2 |        która idzie. Nowo przyjęta siostra posuwała się z wolna, jak
11  2,  4 |        która idzie. Nowo przyjęta siostra posuwała się z wolna, jak
12  2,  7 |            pozostawali dla siebie siostrą i bratem, którzy się na
13  2,  11|        piętnastu. Byłażby to jego siostra, czy inna, obca? Widział
14  2,  13|            Elle dort... -szepnęła siostra nie spuszczając oczu z Rafała. -
15  2,  13|        czasu nie tracił. Ojciec i siostra w milczeniu i zachwycie
16  2,  13|    furmańskie gusta... - szydziła siostra.~- Tylko jeszcze pieczone
17  2,  13|       Wiedniu, Krzyś... - błagała siostra wieszając się u jego ramienia.~
18  2,  13|        się wnet do innej melodii. Siostra z początku nie mogła jej
19  2,  16|      Cedro zimę spędził z ojcem i siostrą we Lwowie, gdzie panna Mery
20  2,  17|            co to dom, co brat, co siostra. Idę, ta ciężkie myśli przed
21  2,  17|            To Paulina Buonaparte, siostra Pierwszego Konsula a żona