Tom, Rozdzial

 1  1,  3 |        Wlókł się myślami po schodach w gimnazjum i na ich szczycie
 2  1,  3 |   ani w przedsionku, ani na schodach, ani na dziedzińcu. Za chwilę
 3  1,  13|     Wstępował po kamiennych schodach na piętro. Za nim szło kilku
 4  1,  13|      włóczyć się po cudzych schodach, wyżebrywać dla żołnierza
 5  1,  15| Tylnym wejściem po brudnych schodach wpadała codziennie młoda
 6  2,  10|     Ucichł odgłos kroków na schodach.~Rafał od dawna ocknął się
 7  2,  19|   Oprawca wrócił z wolna po schodach. Słychać było w śmiertelnej
 8  2,  20|     który im przyświecał po schodach na piętro, mijał pokoje
 9  2,  21|  szły w górę po marmurowych schodach. Szelest jedwabiu, zapach
10  2,  21|   porucznik. Szedł żwawo po schodach w swym półfraku świecącym
11  3,  3 | biegła przed nim w mroku po schodach. Ona dała znać księżom...~
12  3,  3 |   nimi z góry.~Gdy szedł po schodach ostatni i z dala od grupy,
13  3,  3 |     drewnianych postołów po schodach. Ukazali się we drzwiach
14  3,  3 |    lekarstwo!~Wstępowali po schodach z płaskich i ogromnych płyt.
15  3,  3 |     po tych samych płaskich schodach.~Znowu się ciemny nastręczył
16  3,  3 |      Kupy słomy zapalono na schodach prowadzących na poddasze.
17  3,  3 | kostek we krwi skrzepłej na schodach, ślizgając się deptały ciała
18  3,  3 |      wlokące się po wąskich schodach, którędy ścieka krew...~
19  3,  3 |     po znajomych, szerokich schodach.~Znalazł się tam w zupełnej
20  3,  11|    zardzewiałą klamkę, i po schodach na poły zburzonych zbiegli
21  3,  14|     Toczyli się po stromych schodach dusząc się i żrąc wzajem.