Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          puszcza go znowu brała, matka rodzona, puszcza - dusza
 2  1,  1 |    Poczciwa Anusia... My z twoją matką najbardziej zawsze z całego
 3  1,  1 |      Babka moja, jak zapamiętam, matka i moja, Panie, świeć nad
 4  1,  2 |        pierwsze sanie stawały, i matka w kontusiku drojetowym,
 5  1,  2 | lekkomyślnie obwisłymi ruchy, że matka zmuszona była wesprzeć go
 6  1,  4 |          Nikt bez wyjątku, nawet matka, nie miał prawa rozmawiać
 7  1,  4 |          na chwiejnych nogach za matką; tęgą, rozrosłą, białą świerzopą;
 8  1,  7 |      dłoń na rękojeści szpady... Matka i córki chodziły teraz na
 9  1,  7 |       zapowiedziane, a osobliwie matka, że skoro tylko "wyrodek"
10  1,  7 |       śniadaniu odjechać z domu. Matka słała go skrycie do owego
11  1,  7 |      pobliżu Małogoszcza. Biedna matka wiedziała; że i tamten syn
12  1,  7 |     czasie tych właśnie rozmów z matką i siostrami, gdy był zmuszony
13  1,  7 |          za siebie szedł z izby. Matka, płacząca z cicha w sieni
14  1,  7 |          od głuchej ziemi, miała matka. Wiedziało tym i ojciec,
15  1,  8 |        ojciec i poza mną została matka. Jestem sam i sam idę, podobnie
16  1,  12|       był zupełnie sam. Ojciec i matka spoczęli pod ziemią. Te
17  1,  16|   oglądano jak Węgra z towarami. Matka dotykała rękoma jego włosów
18  2,  2 |         samo, jak więdnie piękna matka z nienasyconej miłości dla
19  2,  7 |        się wesoło i łagodnie jak matka, kiedy objaśnia naiwny błąd
20  2,  21|          Kazał warna powiedzieć, matka... - rzekł Rafał licząc
21  3,  12|      figury, wyległa służba. Oto matka... Staruszka, babinka, ledwie