Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |      wielkie diamenty. Tam i sam długi sopel, zwisając ze zdrewniałego
 2  1,  1 |    grzbiet! Bo i pieczeniasty, i długi, zważ waćpan. A za to u
 3  1,  3 |         Rafał wydobył z kieszeni długi składany nóż w kościanej
 4  1,  5 |       Powieki spuszczone rzucały długi cień rzęs na białe, zadumane
 5  1,  7 |       odwracał głowy, gdy mijała długi ogród. Miejsce to miał w
 6  1,  8 |       siły, a jałowiec ma korzeń długi jak ludzka bieda. Nie. Nie
 7  1,  8 |         tego, żem przez czas tak długi śmiał się tak mało, żem
 8  1,  8 |          jest złudzenie, błąd za długi. Ze wszystkiego najgorsze
 9  1,  12|         łona. Wizja bolesna, sen długi i duszący... Widok każdego
10  2,  1 | kitajkowy czarny worek, tworzyły długi harbajtel, związany na końcu
11  2,  1 |         Osobliwie, gdy przyjdzie długi oddawać.~- Karciane, arystokrato -
12  2,  10|    niebie, dalekie polskie góry. Długi, czarny policzek przywarł
13  2,  10|           bo krótkom męke, niźli długi kryminał.~- Słuchaj, a jakżeś
14  2,  17|       wylizał. Leżałem w barłogu długi czas między życiem a śmiercią.
15  2,  21|    siebie zaklętymi oczyma przez długi, niewymowny czas. Nie umieliby
16  2,  24|    Gajkoś, co świat obszedł, jak długi i szeroki - słyszyta, jako
17  3,  3 |   równowagę i runął na wznak jak długi.~Z nim razem zwaliła się
18  3,  5 |        kilka w różnych miejscach długi stół obciążało.~Wielkie,
19  3,  8 |    Dąbrowski.~Wielka twarz jego, długi, mięsisty, pałkowaty nos,
20  3,  11|    Gintułta, ruchomy, olbrzymi i długi, pływał po całej olbrzymiej
21  3,  15| Krzysztof Cedro przez czas dosyć długi nie brał udziału w akcji