Tom, Rozdzial

 1  1,  1 |          ozmyślał...~- Jak ja ci dam ozmyślanie, to się nogami
 2  1,  2 | przejeżdżali wodę. Powstał krzyk dam siedzących w saniach, śmiechy
 3  1,  3 |   zapłacę! Masz słuszność. Ja mu dam tyle, że będzie nawet zadowolony
 4  1,  6 |       trzy dukaty, hal niech ta, dam woma jednego". A we środku
 5  1,  7 |   światła pochodni w noc ciemną. Dam ci te książki... Na opresję
 6  1,  7 |          żem oficjer, że się nie dam... wyrwałem z pochwy! Boże
 7  1,  14|         samym demokratom. Stroje dam! Józefina Buonaparte ubrana
 8  2,  1 |       mogę... Tu tyle saloników, dam cudowny gabinet hrabianki
 9  2,  3 |          iż póki życia mego, nie dam żadnej pobudki, ażeby skrytości
10  2,  10|         pójdzie se w dyjasi. Nie dam ci rady-rzece-boś chłop!
11  2,  14|         Myślisz, szlachciuro, że dam ci się zjeść w kaszy...
12  2,  17|     innego Olbromsio! Ten myśli, dam głowę, o kolacji.~- A bo
13  2,  21|         doborem najpiękniejszych dam okolicy. We drzwiach do
14  2,  21|     rozkażesz, to dziś nad ranem dam się rozstrzelać, ale wysłuchaj
15  2,  21|          umrę, jeśli zechcesz... dam się w ręce dragonów. Grób
16  2,  22|         mówię ci, na porucznika. Dam ci pięćdziesięciu drabów
17  3,  3 |      pokoju sześciu ujarzmionych dam. Raz spojrzy, dokąd też
18  3,  3 |       Czekaj, przeprowadzę cię i dam miejsce. Słyszałeś, że jestem
19  3,  6 |        bo ubiję!~- Generale, nie dam już spać ani chwili. Dnieje!~
20  3,  15|          swymi ludźmi wychodził, dam ci przewodnika, Hiszpana.
21  3,  15|          zaś nie poznali rodacy. Dam mu swego konia. Powiedzie